Ze zijn executives en haalden de Olympische Spelen: Emilie Tabouret

Vooruitgang op het werk

Hij moest zijn werkplek een beetje inrichten. En zijn schema, veel. Deze collega is beslist ongebruikelijk. Emilie Tabouret, blind vanaf haar geboorte en met een DESS in automatische elektrotechniek, werd in 1998 aangenomen door EDF. Verrassing: ze is computeringenieur, gehandicapt en tegelijkertijd topsporter!

In 2002: richting Salt Lake City!

En bescheiden als bonus. Luisterend naar hem, gebeurde de podia een beetje bij toeval. “Mijn ouders hebben me op ski’s gezet zodra ik kon lopen”, glimlacht de jonge vrouw uit Pontarlier. Ik heb altijd gesport en toen ik aangenomen werd bij het Engineering Center voor het nucleair park in Marseille, vond ik natuurlijk een sportclub voor gehandicapten. In haar vrije tijd en op haar vakanties neemt ze deel aan haar eerste wedstrijden. Maar in 2001 werd het serieus. “Ik won mijn eerste medaille op het EK. Zijn ticket voor de Paralympische Spelen in Salt Lake City het volgende jaar…

“Mijn hiërarchie speelde echt mee”

Zijn carrière en topsport combineren? Emilie erkent dat ze geluk heeft. “Bij EDF voorzien sms’jes dagenlang als je wordt geselecteerd voor de Olympische Spelen. Ik heb meer dan een maand kunnen vertrekken. Een winnende comeback: ze nam deel aan twee disciplines, won brons in biatlon en zilver in langlaufen. Als bonus is zijn werk, op het gebied van industriële informatica voor kerncentrales, aangepast aan zijn status. “Mijn hiërarchie speelde het spel heel goed. Ik kon zelfs naar de Spelen van Turijn gaan.” De eenheid gaf me zes maanden van het jaar om te werken. Ik kreeg korte maar altijd interessante opdrachten. Toen ik weg was, werkte ik een beetje op mijn pc. »

“Vandaag realiseer ik me de voordelen die ik heb gehaald uit sport”

In 2009 kwam er een einde aan zijn sportieve carrière. Maar het bedrijf heeft zeker baat bij de verandering. “Ik realiseer me vandaag de voordelen die ik heb gehaald uit mijn sportcarrière op professioneel niveau, analyseert ze op 41-jarige leeftijd. Ik leerde mijn grenzen kennen om ze beter te verleggen. Mijn job evolueert bijvoorbeeld constant mee met de netwerken. Maar ook als je alleen werkt, blijft het teamwork. We moeten met elkaar praten om verder te komen, anders lopen we tegen een muur aan. »

“Je moet open managers vinden”

Ondanks alles weigert Emilie Tabouret een voorbeeld te zijn, zowel voor sporters als voor gehandicapten. “Ik had geluk omdat EDF me in huis nam met mijn handicap en me toestond de sport voort te zetten. Maar je kunt niet generaliseren. Je moet vooral open managers vinden. Niet iedereen heeft mijn geluk. »

Celine Chaudeau © .fr