De wettelijke definitie van de SSE
De Wet nr. 2014-856 betreffende de sociale en solidariteitseconomie van 31 juli 2014 geeft een definitie van de Sociale en Solidariteitseconomie (ESS):
“1° een ander doel dan de enige winstdeling;
3° Beheer volgens de volgende principes:
b) De gevormde verplichte reserves, ondeelbaar, kunnen niet worden uitgekeerd. »
De sociale en solidaire economie is een sector van de economie die verenigingen, onderlinge maatschappijen, coöperaties, particuliere bedrijven die op zoek zijn naar maatschappelijk nut, stichtingen samenbrengt. Ze hebben allemaal gemeen dat ze solidariteit, economische prestaties en maatschappelijk nut met elkaar moeten verzoenen.
Wanneer is de ESS verschenen?
De sociale en solidaire economie ontstond in de jaren zeventig als antwoord op de behoeften van die tijd, met name gekoppeld aan een hoge werkloosheid. Vanaf het begin nam het de vorm aan van een economie die erop gericht is de mens centraal te stellen, met engagementen ten gunste van sociale integratie, duurzame landbouw, eerlijke handel, enz.
Wat is maatschappelijk nut?
De SSE brengt organisaties samen die niet alleen een economisch en financieel doel hebben: ze delen waarden, waarbij maatschappelijk nut en solidariteit voorop staan. Het gaat er niet om rijk te worden, maar om het voortbestaan en de ontwikkeling van de organisatie te verzekeren en tegelijkertijd op een verantwoorde manier deel te nemen aan de economie, de winst te herinvesteren, betrokken te raken bij het gebied, het milieu te respecteren en een sociale rol op zich te nemen. Dit kunnen verschillende soorten organisaties zijn, zowel bedrijven als verenigingen, maar ook coöperaties, stichtingen etc.
Een van de specifieke kenmerken van deze structuren is hun werking op basis van democratisch en participatief beheer: elk lid van de organisatie heeft inspraak, ongeacht hun financiële bijdrage. We kunnen spreken van een bevrijde manier van werken.
De belangrijkste sectoren van de sociale en solidariteitseconomie
Volgens de Nationale Raad van Regionale Kamers van de ESS vertegenwoordigt het 14% van de loontrekkende werkgelegenheid in Frankrijk, of 2,4 miljoen banen. Tussen 2010 en 2018 werden in de sector 71.000 banen gecreëerd, in uiteenlopende sectoren als vroege kinderjaren, onderlinge verzekeringen, integratie door middel van economische activiteit, sport, vrije tijd en medisch-sociale huisvesting. Tweederde van de actoren die werkzaam zijn in bedrijven, verenigingen, coöperaties of bedrijven die tot de SSE behoren, oefenen hun beroep uit in de tertiaire sector, met name op het gebied van sociale actie, onderwijs, gezondheidszorg en financiële en verzekeringsactiviteiten.
