Donderdag avond. Negentien uur. Uw kantoor is een oven. De airconditioning is zoals gewoonlijk kapot en uw pand is uitgerust met ramen die niet naar buiten kunnen worden geopend (wat nogal merkwaardig is voor ramen) en die op deze brandende dagen een prachtig broeikaseffect genereren. De shirts zijn moe. Nat. Om niet te zeggen geurig. Wat valt er te hopen vanuit deze hel?
Alle. Omdat het, voor degenen die weten hoe het te voorzien, een geweldige kans voor je carrière vertegenwoordigt. In deze eigenzinnige, opgeschorte periode, waar open ruimtes vreedzamer zijn, commissies zeldzamer, menselijke relaties flexibeler, gebarsten maskers, zien we de opkomst van een stilzwijgende, bijna kinderlijke solidariteit tussen de strijders, de echte, degenen die op de brug staan. , terwijl de anderen op het strand zijn (de quitters), de banden zijn hechter, we aperitieven, we wissen de professionele/persoonlijke grens, een beetje, veel, dit alles kan leiden wie weet waarkortom, je hebt het perfecte klimaat om de liefde te bedrijven met je hiërarchie… Wat is de sleutel tot professioneel succes, je weet het goed, hoe vaak zal het moeten worden herhaald, ondanks de weerbarstige, die weigeren het systeem te zien zoals het is en ernaar streven om waarden als openhartigheid en rechtvaardigheid te verdedigen… Maar in wezen is het aan hen om hun rol in de voedselketen te kiezen en hun deugd mee te nemen in de maag van de wolf.
Drie tips:
1. IN HET OPENBAAR (vergaderingen, koffieautomaat…): praat niet over je vakantie. Nooit. Dit is een onderwerp dat u NIET interesseert. Wat jou interesseert is de uitvoering van het door de Algemene Directie vastgestelde strategische plan, zowel conceptueel krachtig als operationeel helder, ga rechtdoor, geen plaats in je mond voor ligstoelen en andere windsurfplanken (stel je de juiste mond voor), jouw professionele inzet kent geen pauze.
2. IN EEN KLEINE COMMISSIE: voer een openhartig gesprek met je bazen. Het is nu of nooit. Het maakt niet uit hoeveel we zeggen, in de zomer, in de hoofdkantoren, het kan ons geen donder schelen. Wij kletsen. Een beetje zoals de rest van de tijd, zul je me zeggen, maar daar wordt er informeler gekletst, meer ongebreideld, probeer er een intieme draai aan te geven, eentje die mensen bij elkaar brengt. Verwen jezelf. Vertel je baas hoeveel je van hem hebt genoten. Wat ben je gegroeid. Geef hem ook een of twee kritieken (niet te hard) om je complimenten geloofwaardig te maken, en breng hem ganggeluiden terug over hoe hij wordt waargenomen (beter: verzin ze). Een leider is nooit ontvankelijker dan wanneer hem wordt verteld over zijn reputatie als leider. Kijk hoe hij uit je hand eet.
3. BUITEN HET KANTOOR: Neem je baas mee naar buiten. Bij de barbecue. Om te vissen. Bij karaoke. Waar je wilt, maar deel vriendelijke momenten met hem. Particulieren. Iets wat blijft, een soort knipoog (laat hem betalen daarentegen, HIJ is de baas). Meng gezinnen. Praat over de toekomst. uitdagingen in de echte wereld. Laat hem zijn hoofd op je schouder leggen. Je houdt het voor altijd vast. Nou ja, tot volgende zomer.
En jij? Wat zijn jouw best practices voor zomerbonen? Uw getuigenis op de Facebookpagina van Benjamin Fabre
En vind alle kronieken van Benjamin Fabre
