Loli García, 76-jarige pottenbakker: de poging om een ​​van de oudste banen nieuw leven in te blazen

Nieuws

De stad van Nijar (Almería) herbergt tussen de steegjes een wijk die vele jaren geleden honderden pottenbakkers huisvestte die de economische motor van de regio werden.

Loli Garcia Ze is een van de weinige vrouwen die het leven nog in leven houdt passie voor aardewerk. Op 76-jarige leeftijd, weduwe en gepensioneerd, brengt ze haar uren door met het schilderen van keramische stukken in de winkel die ze deelde met haar man, ‘Alfarería Ángel y Loli’, en die momenteel wordt gerund door haar zoon Lorenzo.

Geweldige referentie in de ambachten van de regio en behorend tot de zesde generatie ambachtslieden, heeft de vrouw uit Nijar haar hele leven gewijd aan pottenbakken, vanuit een klein hoekje in haar atelier, waar haar werk de afgelopen 55 jaar te zien is. Nu doet hij het als hobby. Zittend in haar stoel en gekleed in een schort ontvangt ze NoticiasTrabajo terwijl ze bladert, wat de kunst van het tekenen en kleuren van keramiek in pottenbakkersateliers: “Ik ben hier altijd heel gelukkig geweest.”

Zie dit bericht op Instagram

Een gedeeld bericht van Noticias Trabajo (@noticiastrabajo)

De therapeutische kracht van aardewerk

Elke ochtend nestelt Loli zich in haar unieke hoekje, omringd door potten en kleine potjes verf, waar ze haar creativiteit de vrije loop laat door verschillende penselen en kleuren te combineren. Hij zegt dat degenen die hij het meest gebruikt voor vertakkingen afkomstig zijn uit het land Níjar: bruin, geel, groen en blauw.

De veteraan legt uit dat “na het beschilderen van de klei deze wordt gelakt, in de zon wordt gedroogd en ten slotte wordt gebakken, waarbij het tot elf uur kookt”, een langzaam maar zeer bevredigend proces. “Als je iets maakt, voel je je zeer geslaagd, ook al is het niet goed gelukt. “Je bent blij om te zien wat je hebt gedaan”, erkent Loli, waarmee ze de kracht van deze baan benadrukt.

Als ik schilder, vergeet ik de wereld, ik denk alleen aan mijn aardewerk, dat ik binnenkort ga bakken en ik zal het keramiek uit de oven zien komen.

De veteraan deelt haar kennis

Door de jaren heen heeft Loli geprofiteerd van de toestroom van klanten die de winkel bezoeken om iedereen die dat wil een ervaring in bedrijf. Geïnteresseerden kunnen een aanschaffen keramisch stuk om te schilderen en te decoreren zoals je wilt, terwijl de vrouw uit Nijar demonstraties geeft over het werken met klei en de verschillende paden die ze tekent voordat ze het in de oven legt. “Als het publiek komt, ben ik de gelukkigste ter wereld”, zegt ze. “Velen vertellen me dat ze graag zouden willen zijn zoals ik, vooral als het oudere mensen zijn.”.

Aardewerk, gedoemd te verdwijnen?

Er zijn steeds minder ambachtslieden die hun vak blijven uitoefenen. Loli, goed geïnformeerd over het vak, reflecteert op de hardheid van het beroep in het verleden, “waar vele uren gewerkt en toch, er was geen kwaliteit van leven”.

Vanuit Loli’s perspectief zijn er dus twee redenen die de verdwijning van aardewerk voorspellen. Hij legt uit dat degenen die ernaar streven pottenbakker te worden, “met talloze problemen te maken kunnen krijgen moeilijkheden als ze geen eigen werkplaats hebben.” Een andere bepalende oorzaak voor het uitsterven van dit beroep is volgens de vrouw uit Nijar de gebrek aan generatiewisseling: “de kinderen van de huidige pottenbakkers hebben andere banen, in andere dingen”, klaagt hij.

De Universiteit van Almería promoot een outreachproject

Ondanks de onzekere toekomst van het beroep proberen instellingen zoals de Universiteit van Almería het nieuw leven in te blazen. Het is het geval van ‘HANTAM’-projectwat verwacht je documenteren hoe aardewerk werd gemaakt twaalf eeuwen geleden. Om dit te doen hebben de onderzoekers de hulp gekregen van pottenbakkers uit verschillende delen van de provincie, zoals Sorbas, Alhabia, Albox of Níjar, waar het ambacht nog steeds leeft.

Onder hen bevinden zich Loli en haar zoon, die enkele stukken uit hun atelier hebben gedoneerd om te worden geanalyseerd. “Tijdens het project zullen ze controleren of de materialen dezelfde zijn als die van sommige archeologische vindplaatsen, en ze zullen observeren hoe ze van generatie op generatie zijn overgegaan”legt Lorenzo uit terwijl hij een van de belangrijkste stukken van de studio laat zien. Dezelfde die tot januari in het Archeologisch Museum van Almería zal worden tentoongesteld.