Veel zzp’ers met schulden die aan de Tweedekanswet beginnen, zijn zich daar niet van bewust een simpele vergeetachtigheid van documenten kan de procedure verpesten van schuldkwijtschelding. Dus niet declareren een oude bankrekening, een restbelang in een inactief bedrijf of een al lang geleden verlaten pensioenregeling met nauwelijks inkomsten, Tegenwoordig vormt het een reëel risico: dat de rechter een gebrek aan transparantie interpreteert en geen vergeving schenkt.
Dit is wat er al is gebeurd in sommige Spaanse rechtbanken, zoals die van Merida en Logroñowaarin vrijstelling werd geweigerd vanwege discrepanties in de eigendomsinventaris van de aanvragers. Twee resoluties die gespecialiseerde advocaten onder de aandacht hebben gebracht, omdat ze dat aantonen Rechters leggen de lat steeds hoger aan degenen die vragen om van dit mechanisme te profiteren.
Luis Fonseca-Herrero González, juridisch beheerder van Bergadà Abogados, bevestigde het tegenover deze krant: “De medewerking van de schuldenaar aan het faillissement is een uitgangspunt van de procedure.” Deze samenwerking vertaalt zich in een eenvoudig maar beslissend principe voor elke zelfstandige die zijn schulden wil kwijtschelden: declareer alles, geen uitzonderingen.
- Gebrek aan transparantie kan zelfs zonder kwade bedoelingen een einde maken aan de vrijstelling
- Justitie legt de nadruk op bestaande en niet-aangegeven bezittingen
- De deskundige wijst erop dat er geen uniform gerechtelijk criterium bestaat
- Er zijn al reële gevallen van verlies van vrijstelling door gebrek aan transparantie
- Een voorafgaand onderzoek naar de financiële situatie van de schuldenaar is essentieel.
Gebrek aan transparantie kan zelfs zonder kwade bedoelingen een einde maken aan de vrijstelling
Dat blijkt uit steeds meer rechterlijke uitspraken de grootste vijand van de zelfstandige die gebruik maakt van de Tweedekanswet Het zijn niet de Schatkist, noch de bank, maar de fouten in uw eigen vermogensaangifte. Een onvolledige inventaris, weggelaten informatie of een tegenstrijdig document kunnen aanleiding geven tot een beschuldiging van kwade trouw.
De vraag naar activatransparantie is toegenomen erin beslissende factor die het succes bepaalt of het mislukken van de procedure. Steeds meer rechtbanken onderzoeken de verstrekte documentatie nauwgezet, omdat De wet legt een absolute informatieplicht op.
Wanneer informatie over activa ontbreekt, zelfs als gevolg van onzorgvuldigheid, kunnen de rechtbanken dit interpreteren als een indicatie van kwade trouw. “Alles wat te maken heeft met het verbergen van activa in de inventaris zijn tekortkomingen die, als ze in de concurrentie aan het licht komen, echte kopzorgen kunnen veroorzaken”, waarschuwt Fonseca-Herrero.
De deskundige legt uit dat vaak, veel zelfstandigen begrijpen de dimensie van de transparantieplicht niet opgelegd door de Faillissementswet. “Er zijn veel assets die voor adviseurs moeilijk te controleren zijn, als de klant ze zelf niet opmerkt.” Dat wil zeggen dat het probleem niet altijd het opzettelijk verzwijgen is, maar eerder het weglaten uit onwetendheid.
Justitie richt zich op bestaande en niet-aangegeven bezittingen
De meest vaak weggelaten activa zijn oude bedrijven die de zzp’er vergat op te heffen, oude bankrekeningen zonder beweging, kleine pensioenplannen, beleggingsfondsen met een lage waarde of zelfs nog niet aanvaarde erfenissen. Voor gerechtigheid is wat relevant is niet de economische waarde van die activa, maar maar dat ze bestaan en niet worden verklaard.
Deze omissie, ook al is deze onvrijwillig, kan worden geïnterpreteerd als procedurele kwade trouw. “Wij advocaten zijn er zeker van dat de meeste weglatingen niet opzettelijk zijn, maar eenvoudigweg voortkomen uit een gebrek aan systeem om deze bezittingen te lokaliseren.” Het probleem is dat het rechtssysteem vergeetachtigheid niet altijd onderscheidt van intentie.
In de praktijk betekent dit dat een zelfstandige kan aan alle wettelijke eisen voldoen om het aan te vragen en verlies het nog steeds de vrijstelling, omdat hij iets kleins niet heeft verklaard. Een fout in de vermogensinventarisatie is voor de rechter voldoende om het verzoek af te wijzen.
Er bestaat geen uniform gerechtelijk criterium om te beslissen wat kwade trouw is
Een van de elementen waar professionals die de Tweedekanswet verwerken de meeste zorgen over hebben is gebrek aan uniformiteit tussen de rechtbanken. Fonseca-Herrero wijst erop dat de huidige regelgeving “met een breedheid is geschreven die ons noodzakelijkerwijs tot onzekerheid in de casusmix leidt. Er is geen duidelijke gids die bepaalt wanneer er sprake is van kwade trouw.”
Volgens de deskundige “heeft de wedstrijdrechter een ruime interpretatiemarge om te bepalen wanneer we te maken hebben met kwade trouw of louter een onvrijwillige fout.” En dat betekent dat de uiteindelijke beslissing kan veranderen op basis van persoonlijke criteria van elke magistraat. Het juridische lot van de schuldenaar hangt voor een groot deel af van de rechtbank die het dossier behandelt.
“Er zijn meer formalistische rechters en anderen die aandacht kunnen besteden aan de omstandigheden van specifieke patrimoniale verwaarlozing”, legt Fonseca-Herrero uit. Bij sommige rechtbanken is het voldoende om de omissie goed te rechtvaardigen om de procedure te redden. In andere gevallen wordt elke onregelmatigheid bestraft.
“Er is tot op heden geen vast en definitief criterium afgesloten, behalve het gezonde verstand van de wedstrijdrechter”, erkent de advocaat. Dat is waarom Zelfstandigen moeten hun documentaire transparantie beschermen vanaf het begin, omdat alleen afhankelijk zijn van de criteria van de rechter een groot risico met zich meebrengt.
Er zijn al reële gevallen van verlies van vrijstelling door gebrek aan transparantie
Gerechtelijke resoluties die vrijstellingen weigeren vanwege een gebrek aan transparantie, beginnen steeds zichtbaarder te worden. De firma Bergadà Abogados heeft verschillende echte cases samengesteld die dit aantonen Hoe de rechtbanken hun standpunt verscherpen tegen patrimoniale omissies.
De eerste is een zaak die is opgelost in Logroñowaar het Provinciaal Hof de vrijstelling ontkende aan een verzoeker die heeft zijn aandelen in een vennootschap niet aangegeven. Hoewel deze aandelen geen grote economische relevantie hadden, interpreteerde de rechtbank dat het weglaten ervan de in de procedure vereiste transparantie aantastte. De resolutie maakte dat duidelijk De bepalende factor is de verborgenheid, niet de waarde van het onroerend goed..
Een ander relevant voorbeeld is een mislukte zaak Mérida. De rechtbank vond een verschil tussen de gepresenteerde inventaris en de patrimoniale realiteit van de aanvrager. Dit gebrek aan consistentie bracht de rechtbank ertoe de goede trouw van de schuldenaar in twijfel te trekken. Het resultaat was de weigering van de vrijstelling.
Om het risico te vermijden dat de rechter kwade trouw ontdekt, Het is essentieel om aan transparantie te werken voordat u de procedure start. Voor Luis Fonseca-Herrero “is de stelregel van advocaten: ga aan de slag om je geen zorgen te maken.” Zonder voorbereidingsfase is falen mogelijk.
Een voorafgaand onderzoek naar de financiële situatie van de schuldenaar is essentieel.
“Vooraf een uitgebreid onderzoek doen naar de financiële situatie van de schuldenaar, ondanks de tijd die dit kost, is de beste manier om het succes van de procedure te garanderen”, legt de advocaat uit. Het wordt gebruikt om te detecteren eventuele vergeten bezittingen voordat de curator of de rechter dit doet.
Deze vorige fase omvat commerciële gegevens raadplegenactieve of inactieve bedrijven opsporen, oude bankcontracten bekijken, levensverzekeringen met spaargeld lokaliseren, oude beleggingsfondsen controleren en nagaan of er nalatenschappen in behandeling zijn. Dit alles moet in het dossier worden vastgelegd.
Verder is het een aanrader bewijst de goede trouw van de aanvrager. Geef duidelijke informatie, speel snel in op de eisen van de rechtbank en organiseer de stukken op de juiste manier versterkt de geloofwaardigheid van de schuldenaar. Een slechte presentatie kan worden geïnterpreteerd als een gebrek aan samenwerking.
Een veelgemaakte fout onder aanvragers is dat ze dat geloven Ze moeten alleen aangeven wat waarde heeft. Dat is niet waar. Alles moet worden weerspiegeld in de erfgoedinventaris. Een rekening met 15 euro is nog steeds een goede zaak. Een aandeel in een inactieve vennootschap blijft een recht. Een te aanvaarden erfenis blijft een patrimoniale verwachting.
In werkelijkheid, alle later ontdekte informatie kan tegen de verzoeker worden gebruikt. Als er een niet-aangegeven vermogensbestanddeel verschijnt, kan de rechter daaruit afleiden dat u heeft geprobeerd dit te verbergen. En als je bedenkt dat er sprake is van verhulling, is de consequentie altijd hetzelfde: verlies van vrijstelling.
