Het gezinsevenwicht verslechtert in Spanje: het is moeilijker om werk en privéleven in evenwicht te brengen dan een jaar geleden

Nieuws

De verzoening en medeverantwoordelijkheid als het recht van werknemers om hun werk en gezinsleven te kunnen combineren, voldoet dit in Spanje niet volledig aan de Europese richtlijn. Ook al is dat hem Regering van Spanjeheeft nieuwe vergunningen en maatregelen goedgekeurd om dit in 2024 mogelijk te maken, er zijn nog steeds enkele onopgeloste aspecten en alles lijkt erop te wijzen dat het steeds moeilijker wordt om de balans tussen werk en gezin te vinden.

De situatie is verslechterd en dit blijkt uit een enquête van het banenportaal Infojobs, waaruit blijkt dat 29% van de ondervraagden van mening is dat beschikt over faciliteiten om zich te verzoenen vergeleken met de 35% die dit een jaar geleden verklaarde. Een daling met 6 procentpunten, waaruit blijkt dat dit nog steeds een uitdaging is, ook al is Spanje het derde OESO-land met de beste balans tussen werk en privéleven. Uit het onderzoek komen nog andere opvallende gegevens naar voren, zoals dat vrouwen degenen zijn die meer werkvergunningen aanvragen dan mannen voor gezinsbemiddeling.

Telewerken, werkflexibiliteit en intensieve werkuren: de meest gewaardeerde maatregelen

Het 'Infojobs'-portaal heeft een onderzoek uitgevoerd onder werknemers en bedrijven in Spanje, waar de 20% geeft toe dat zij moeite hebben met het combineren van werk en gezinsleven. Onder degenen die vinden dat het gemakkelijker voor hen is (29%), zijn de maatregelen die zij het meest waarderen arbeidsflexibiliteit, als eerste optie (52%); telewerken (37%) en intensieve werktijden (36%). Een ander aspect dat opvalt is het belang van het dagelijks respecteren van de digitale ontkoppeling; zij geloven dat het essentieel is om tijd te besteden aan de persoonlijke en familiale sfeer.

Wat flexibele uren betreft, is meer dan de helft van de werknemers van mening dat het essentieel is om werk en privéleven te kunnen combineren. Dit is in lijn met het beleid van bedrijven waar deze praktijk al wordt toegepast op 85% van de geraadpleegde werkplekken.

Verlof om voor een familielid te zorgen of zoon/dochter maken deel uit van andere maatregelen die geacht worden de verzoening te vergemakkelijken (78% is van mening dat dit het geval is) en staan ​​op de tweede plaats. Wat de intensieve werkuren betreft, bevestigt 77% dat dit het evenwicht tussen werk en gezin bevordert.

Werkende vrouwen met minderjarige kinderen zijn het minst in staat zich te verzoenen

Volgens de onderzoeksgegevens zijn het de werkende vrouwen die meer dagen werkverlof aanvragen dan mannen. 38% van de ondervraagden bevestigt dat zij degenen zijn die de meeste verlofdagen aanvragen, terwijl 4% het tegenovergestelde beweert. De trend wordt ondersteund door de Ministerie van Inclusie, Sociale Zekerheid en Migratieswaaruit in 2023 bleek dat 84% van de aanvragen voor verlof voor gezinszorg door vrouwen werd aangevraagd.

De verzoeningsmaatregelen waar mannen en vrouwen het meest om vragen

De rangschikking van de verzoeningsmaatregelen waar werknemers het meest om vragen, varieert naargelang het geslacht. De verminderde werktijden, wordt aangevraagd door 41% van de vrouwen, vergeleken met 2% van de mannen; Kinderopvang of borstvoedingsruimtes worden aangevraagd door 39% van de vrouwen vergeleken met 3% van de mannen, of verlof voor gezinszorg wordt aangevraagd door 33% van de vrouwen vergeleken met 2% van de mannen.

Wat bedrijven zeggen over gezinsbemiddeling

Over de vraag wie de begunstigden van de verzoeningsmaatregelen zouden moeten zijn, hebben de bedrijven overleg gepleegd Ze bevestigen dat vaders en moeders die kinderen ten laste hebben, dat ook moeten zijn. Ten tweede plaatsen ze deze werknemers bij afhankelijke mensen onder hun hoede. Aan de andere kant geeft 49% van de bedrijven aan dat ze gericht moeten zijn op het verbeteren en verzoenen van het persoonlijke leven van werknemers.

Als geheel zijn bedrijven van mening dat het de organisatie is die moet garanderen dat werknemers erin slagen hun werk en privéleven te combineren, met beleid dat dit mogelijk maakt.