De wet van Illich, maar wie is Ivan Illich?
Ivan Illich is een Oostenrijkse katholieke priester en denker uit de 20e eeuw die voor het eerst beroemd werd door zijn boek “A Society Without School”. Deze fervente promotor van zelfleren om te trainen en te leren argumenteren, stuitte op tegenwind tegen het al te beperkende en bekrompen onderwijssysteem. En toen kwam hij tijdens verschillende onderzoeken die hij tijdens zijn hoogleraarschap aan de Pennsylvania State University in de jaren tachtig uitvoerde, tot de conclusie dat de productiviteit na een bepaald aantal uren werk afneemt. In kwestie gaan niet individuen, maar organisaties en instellingen die een bepaalde drempel over zijn, in tegen hun aanvankelijke doelstellingen.
Minder werken om beter te werken
De wet van Illich, wat is het principe?
Simpel gezegd komt deze wet overeen met een bekend principe: “minder werken om beter te werken”. Illich geeft inderdaad aan dat onze productiviteit na een bepaald aantal uren op het werk aanzienlijk afneemt. Hij spreekt zelfs van een “negatieve productiviteitsdrempel”. Namelijk een moment waarop onze aandacht zo slecht is dat we zelfs fouten gaan maken. Kortom, de wet van de contraproductiviteit!
De wet van Illich, hoe het effect ervan te beperken?
De sleutel voor Ivan Illich is om werktijd en rusttijd correct te verwoorden. In zijn “wet” stelt hij hiervoor een systeem van 3 “time boxes” voor.
- Elke 10 minuten 2 minuten pauze.
- Elke 25 minuten werk 5 minuten pauze. De beroemde Pomodoro!
- Elke 12 minuten werk 12 minuten pauze. Zichtbaar effectief bij het verhogen van de productiviteit bij zeer mechanische en niet-motiverende taken.
Op papier is iedereen natuurlijk voorstander van een pauze tussen elke taak. Maar in het bedrijf durven maar weinig mensen zichzelf één of zelfs meerdere dagen te gunnen. Je eraan houden, volgens deze wet geen keus: het moet genoteerd wordeniets heel anders doen (koffie, nabespreking van een film, video, sociale netwerken, afwasmachine legen, enz.). “Door volledig van onderwerp te veranderen, kun je je batterijen opladen en een stapje terug doen”, voegt Julien Godefroy toe. Als je lichamelijk moe bent, probeer dan een microdutje te doen aan je bureau, in de badkamer, of als je geluk hebt in de “dutje”, “rust”, “stille” ruimte van je box.
Geen gedwongen pauze
wat betreft focus, luister naar je eigen ritme want er is geen sprake van nieuwe beperkingen in je brein te steken. “Als je in een goede flow zit, dus goed gefocust bent op bijvoorbeeld je schrijftaak, dat de woorden vanzelf komen, hoef je niet per se na 25 minuten een pauze op te leggen. Blijf in dit goede humeur misschien wel twee uur achter elkaar als dat u uitkomt. Gun jezelf dan een langere pauze tussen projecten. De enige noodzaak is eigenlijk om een echte pauze te nemen tussen twee verschillende activiteiten”, besluit hij.
