De Het terugbrengen van de werkdag van 40 naar 37,5 uur per week is in 2025 werkelijkheidwaarvan ruim 8 miljoen werknemers die momenteel voltijds werken, profiteren en elke werkdag een half uur meer zullen verdienen. Op deze manier wordt de Minister van Arbeid, Yolanda Díaz, vervult opnieuw zijn belofte aan de werknemers, in overleg met de vakbonden en zonder de werkgevers de nieuwe werkdag van 37,5 uur per week vanaf volgend jaar in 2025. Hoewel de regelgeving nog moet worden goedgekeurd, is het duidelijk dat alles erop wijst dat deze er vóór eind volgend jaar zal zijn.
Deze reductie van 2,5 uur per week zal niet leiden tot een inhouding op de salarissen, dat wil zeggen dat we hetzelfde zullen moeten verdienen. Op deze manier zullen werknemers niet alleen hun werkuren zien verkorten, maar ook meer per gewerkt uur verdienen, aangezien bij hetzelfde salaris en minder uren de prijs per uur wordt verhoogd.
Nu de werkdag is teruggebracht tot 37,5 uur, vragen veel werknemers zich af Wat gebeurt er als het bedrijf mij verplicht 40 uur per week te werken?. Welnu, dat is waar het Ministerie van Arbeid de nadruk heeft gelegd, op tijdscontrole.
Wat gebeurt er als mijn bedrijf mij verplicht 40 uur per week te werken?
Wanneer de regel van kracht wordt, Bedrijven zullen werknemers niet kunnen dwingen hun werkuren te overschrijden. Om te garanderen dat zowel bedrijven als werknemers de regelgeving inzake tijdregistratie naleven, zal het Ministerie van Arbeid haar acties concentreren op twee fundamentele pijlers: tijdregistratie en het recht op digitale ontkoppeling. Wat de tijdregistratie betreft, zullen er wijzigingen worden aangebracht in artikel 34.bis van het Arbeidersstatuut, opgenomen in sectie 5 van artikel 1 van de tekst ondertekend tussen het Ministerie van Arbeid en de vakbonden.
De eerste van deze veranderingen is dat de tijdregistratie op papier verdwijnt, waardoor bedrijven verplicht zijn de werkdag in digitale media bij te houden. Het is niet de moeite waard om biometrische digitale media zoals vingerafdrukken of gezichten te gebruiken, aangezien dit verboden is door het Spaanse Agentschap voor Gegevensbescherming (AEPD).
Een andere nieuwigheid om naleving te garanderen is bovendien dat werknemers “onmiddellijk” op de werkplek “en op elk moment” toegang zullen hebben tot het register. Net zoals de werknemers dat zullen doen, kan de Arbeidsinspectie dat ook doen, die op elk moment de urenregistratie van elk bedrijf kan raadplegen zonder persoonlijk naar de werkplek te hoeven gaan.
Daarnaast moeten werknemers en bedrijven aan andere eisen voldoen, namelijk:
- Medewerkers leggen hun werkdag van begin tot eind vast, zodat het bedrijf de inhoud niet kan conditioneren. Alle onderbrekingen moeten ook worden geregistreerd als ‘ontbijtuitjes of pauzes’. Aan de andere kant zal uit de administratie blijken of de uren gewoon, buitengewoon of complementair zijn.
- Het systeem moet een ondubbelzinnige identificatie van de werknemer mogelijk maken, waarbij wordt gegarandeerd dat het de werknemer is die inklokt, evenals de traceerbaarheid van de gegevens, inclusief eventuele wijzigingen in de administratie.
Ten slotte moet de informatie een formaat hebben dat hanteerbaar en leesbaar is en compatibel is met veelgebruikte systemen, waardoor documentatie, kopiëren en beheer ervan mogelijk is, waardoor interoperabiliteit wordt gewaarborgd. Bedrijven worden verplicht deze gegevens gedurende 4 jaar te bewaren, ter beschikking van werknemers, wettelijke vertegenwoordigers of de Arbeidsinspectie.
In het geval van deeltijdwerkers zal een extra controle worden opgenomen: het bedrijf moet maandelijks hun werkuren optellen en, samen met de loonlijst, een gedetailleerd overzicht van de gewerkte uren verstrekken, zowel gewone als aanvullende uren.
Boetes van 10.000 euro
Bedrijven die de urenregistratie niet naleven, zullen te maken krijgen met sancties die, als ze tot nu toe over het algemeen 7.500 euro bedroegen, nu strenger zullen zijn en in sommige gevallen kunnen oplopen tot 10.000 euro per werknemer, in de meest ernstige gevallen.
Deze sancties zullen gespreid worden toegepast. Ze zullen minimaal tussen de 1.000 en 2.000 euro liggen. Gemiddeld zullen ze tussen de 2.001 en 5.000 euro liggen. Op hun maximale niveau zullen ze tussen de 5.001 en 10.000 euro bedragen. Bovendien worden de boetes bij het niet naleven van de urenregistratie niet opgelegd door het bedrijf, maar door elke betrokken werknemer. Als een bedrijf bijvoorbeeld 10 werknemers niet aan de verplichtingen voldoet, moet het 10 individuele sancties op zich nemen.
De regelgeving bepaalt dat Het zal de verantwoordelijkheid van het bedrijf zijn het nakomen van verplichtingen bewijzen. Indien dit niet gebeurt, wordt, tenzij het tegendeel bewezen wordt, aangenomen dat de gewone werkdag en de door de werknemer aangegeven extra of aanvullende uren zijn uitgevoerd. In het geval van de deeltijdse werknemers: als het gedeeltelijke karakter van het contract niet bewezen is, wordt aangenomen dat zij voltijds werken. Bovendien wordt de gehele periode tussen het begin en het einde van de dag als effectieve werktijd beschouwd.
Ten slotte: als in de administratie niet expliciet de uren worden vermeld die de dagelijkse werkdag overschrijden, worden deze automatisch beschouwd als overuren of aanvullende uren, al naargelang het geval.
Wanneer zal de regel in werking treden?
Volgens de tekst hadden alle voorschriften betrekking op tijdregistratie treedt in werking zes maanden na publicatie in de Staatscourant (BOE). Niettemin zal de verplichting van “interoperabiliteit en toegang op afstand tot het register” worden geïmplementeerd wanneer dit wordt bepaald door de regelgeving voor de ontwikkeling van artikel 34.bis van het Arbeidersstatuut. Ten slotte wordt vastgelegd dat “werknemers geen schade mogen lijden door inschrijvingen in het register of door het uitoefenen van andere rechten die verband houden met de registratie van hun werkdag.”
