Zij zijn getuige van:
- Gwenaële Rotarbeidssocioloog en hoogleraar sociologie
- Erik Albertpsychiater en adviseur gespecialiseerd in culturele veranderingen en gedrag
- Vanina Lanfranchiadviseur en coach van businessteams, directeur van Ignition Time
Dramatiseer uw productiviteit om uw positie te rechtvaardigen
Soms doet uw N+1 u denken aan een windmolen. Hij is voortdurend in beweging, maar zijn energie levert niet veel op. Dat is tenminste de indruk die het je geeft. Hij lijkt de hele tijd extreem druk te zijn en toch raakt zijn agenda nooit overvol. Tenminste, voor zover je weet.
Kortom het geeft de indruk van spelen wat wij noemen “theater van de productiviteit”, dat wil zeggen dat hij ensceneert dat hij werkt. Net als in het theater gebruikt hij een aantal uitvluchten om anderen te laten geloven in de realiteit van zijn activiteit.
Werken om druk over te komen, in plaats van werken om echte waarde te creëren.
Emily Austen, presentator van de Busi-Ness Podcast.
Je baas is niet de enige die pronkt blijkt uit onderzoek Datalog en Gitlab omdat dit spelletje ons 67 minuten per dag zou bezighouden…
“Dit is geen nieuw fenomeenwijst Gwenaële Rot, arbeidssocioloog en hoogleraar sociologie, geen van beide A fenomeen dat specifiek is voor de arbeidswereld. In ons sociale leven hebben we er allemaal belang bij om onszelf op de best mogelijke manier te presenteren om er goed uit te zien.”
Eric Albert, psychiater en adviseur, om te overbieden: “Iedereen liegt in het dagelijks leven minstens twintig keer per dag. Liegen is volledig geïntegreerd in ons sociale leven, dus waarom zou je op het werk minder liegen dan elders?
Indruk is niet (altijd) juist
Behalve dat jouw indruk niet noodzakelijkerwijs waar is. Je kent de functie van je manager niet van A tot Z. Tenzij je deze functie al bekleedt, ken je niet al deze missies.
“We moeten ons niet rechtstreeks in overinterpretatie storten, waarschuwt Vanina Lanfranchi, consultant en coach van businessteams. Iedereen heeft valse ideeën, ook al zijn er veel vooroordelen die moeten worden overwonnen”.
Dit geldt des te meer voor managers voor wie we alleen het zichtbare deel van de ijsberg zien: “Mensen oordelen op basis van hun representatie wanneer we de realiteit van het werk van de hiërarchie zouden moeten begrijpen, analyseert Gwenaële Rot. Het is gemakkelijk om te zeggen “mijn baas doet niets”, maar heb jij toegang tot zijn werk?
Onzichtbare productiviteit
Een manager die moeilijk te bereiken is, is niet per definitie een slapper. “Ik besteed er minimaal 30 uur per week aan rapportage, evalueert deze manager van een industrieel ETI. Versleuteld met de codir, maar ook mondeling met mijn N-2 codir-collega’s zoals ik. Schriftelijk, maar vooral via video, en zelden geïmproviseerde lunches of informele bijeenkomsten langs de gang. De investering is de moeite waard omdat onze goede verstandhouding de productiviteit van onze teams garandeert. En de rest van mijn tijd besteed ik aan mijn team; Ze denken duidelijk dat het niet genoeg is, maar ik geef niet al mijn onderwaterwerk in detail, zodat ze in alle rust kunnen werken. »
Een andere factor van onverwachte productiviteit, wat wij beschouwen als ‘onophoudelijke vergaderingen zonder duidelijke doelstellingen’, kan in werkelijkheid het resultaat zijn van een doordachte strategie van de kant van een manager. “Ik organiseer graag minder gestructureerde bijeenkomsten, geeft deze teamleider van een grote producent uit de voedingsindustrie toe. Mijn team vond het in eerste instantie niet leuk omdat ze het gevoel hadden dat het niet tot beslissingen leidde. Alleen breng ik ze niet samen om te beslissen, maar om uit te wisselen, om de banden binnen het team te versterken, zodat ze hun dilemma’s delen, opkomende problemen of onvoorziene kansen bespreken die een snelle en collectieve reactie vereisen. Deze informele setting dient mij ook om het moreel van de troepen te peilen. Het ontbreken van een vooraf gedefinieerd doel geeft iedereen meer vrijheid om zich te uiten over de onderwerpen die hij/zij belangrijk vindt. Het is een essentiële ademhaling die mij daartoe in staat stelt teamgeest stimuleren. »
Nog een klassiek misverstand: de manager die voortdurend de projectprioriteiten verandert om de indruk te wekken van groot reactievermogen en snelle aanpassing. “Zeker, deze luchtmixer bestaat, herkent Béatrice, manager van een evenemententeam. En het is waar dat het teams kan uitputten vanwege het extra werk. Maar een moedige manager kan ook goed doen als hij een project tegen de muur stopt. »
En als het waar was?
En als het waar was? En als jouw N+1 de wind doet opwaaien en mensen het tegenovergestelde laat geloven, welke gevolgen moeten we dan verwachten?
Als de manager beschikbaar blijft tegenover redelijk autonome medewerkers, gaat het team vrolijk verder.
Maar als de manager doet alsof hij het lijden verbergt, kan dat het team ontwrichten. “Hiermee blijft bovenal een zekere ondoorzichtigheid behouden omdat de persoon achter zijn masker blijft ten nadele van anderen.” waarschuwt Vanina Lanfranchi.
Ook adviseert de coach om te proberen te begrijpen hoe deze manager daar terecht is gekomen. Is de persoon overweldigd en heeft hij meer een controlerende dan een leidende rol? Of is zijn baan van zijn inhoud ontdaan? Is hij het slachtoffer van structurele veranderingen die in het bedrijf hebben plaatsgevonden?
Een collectieve en systemische oplossing kan effectief zijn, maar vergt tijd voor gezamenlijke reflectie. “Wat de modaliteiten ook zijn, we moeten vertrouwen in elkaar hebben om de maskers te laten vallen en de tijd even op te schorten. vat ze samen. Dan is het tijd voor vragen: waarom een cultuur van ‘altijd meer’? Hoe zit het met het presenteïsme? Waarom is het waardevol om te zeggen: ‘Ik ben onderwater’? Door deze vraag eerlijk te beantwoorden, kunnen werknemers een rustiger gevoel van tijd en productiviteit krijgen.”
Luchtcirculatie en telewerken
De veralgemening van telewerken heeft de kaarten in dit beroemde ‘theater van de productiviteit’ opnieuw geschud. En niet per se op een goede manier, zo blijkt uit één verhaal Microsoft-studie waarin staat dat 85% van de managers twijfelt aan het productiviteitsniveau van hun werknemers wanneer ze op afstand werken.
“Vandaag hebben we hulpmiddelen die deze presentatie van jezelf vergemakkelijken. Met afstand zijn er minder aanwijzingen om het werk van anderen te zien. Wat de fantasiemachine faciliteert”, getuigt Gwenaële Rot.
Eric Albert benadrukt op zijn beurt de positieve aspecten van face-to-face werk: “Met telewerken worden we meer geconfronteerd met onszelf in een tamelijk depressief model omdat er veel minder plezier is in thuiswerken, ook al is het comfortabeler. Wat plezier geeft op het werk zijn andere mensen. Bij telewerken is er alleen sprake van uitwisseling van inhoud en minder van relaties”besluit hij.