Ze getuigen
- Sacha KalusevicSenior Director bij Michael Page Technology
- Marie Claire Lemaitreassociate group bij Mercuri Urval France
- Marguerite MonroseDirecteur Marketing Operations Frankrijk en Benelux bij Remote
- Emanuel Stanislasdirecteur van het wervingsbureau Clémentine.
Zullen de Franse techkampioenen in de Verenigde Staten terugkeren naar Frankrijk?
Op papier lijkt de vergelijking simpel: de Franse IT-cracks zijn van de ene op de andere dag geland van de Amerikaanse techreuzen en zullen ongetwijfeld hun koffers pakken om weer in Frankrijk aan het werk te gaan en zo het leven gemakkelijker maken voor honderden rekruteerders die roeien om competente, bereidwillige en beschikbare kandidaten.
Lees ook >> Amerikaanse technologie blijft de riem strakker maken
Tot zover de theorie. Want in de praktijk lijkt er voorlopig niets te bewegen.
Tot op heden heeft wat er in de Amerikaanse technologie gebeurt geen enkele impact in Europa.
Sacha Kalusevic, Senior Director bij Michael Page Technology
Met andere woorden, recruiters bespeuren geen terugkeer van Fransen met heimwee. De bedrijven die we hebben geïnterviewd, hebben sinds de aankondiging van de golf van ontslagen in de Amerikaanse technologiesector zelfs geen cv’s van over de Atlantische Oceaan ontvangen.
Waarom zo’n radiostilte?
“Er is zo’n tekort aan IT-profielen in de wereld dat degenen die in de VS zitten geen moeite zullen hebben om snel een baan te vinden. Misschien niet bij techreuzen, maar breder dan bij het start-up-ecosysteem”, hij voegt toe.
En dan is er natuurlijk nog de kwestie van de beloning.
In de VS zijn de salarissen veel hoger dan in Frankrijk. Potentiële kandidaten voor de terugkeer zijn niet bereid hun beloningsniveau op te offeren. En omgekeerd kunnen bedrijven de Amerikaanse lonen niet evenaren.
Marie-Claire Lemaitre, geassocieerde groep bij Mercuri Urval Frankrijk.
Volgens onze expert van Michael Page Technology liggen de IT-salarissen in de VS 25 tot 40% boven die van de Franse markt. “Vroeger had ik een Fransman die in de VS woonde en die 180.000 dollar per jaar verdiende. Om terug te keren, was hij bereid in te stemmen met een verlaging van zijn vergoeding tot 120.000 euro. Behalve dat het in Frankrijk tussen de 80 en 100.000 euro waard was”, illustreert Sacha Kalusevic. Dus bleef hij in de Verenigde Staten.
“Als Franse bedrijven reactief zijn, zou het voor hen interessant zijn om deze in de VS gevestigde tech-talenten te verdrijven, maar pas op voor de loonescalatie. Deze aanpak is redelijk haalbaar voor grote groepen, maar ook voor kmo’s of ETI’s, die zich kunnen afstemmen op de markt. Voor structuren van kleinere omvang, met beperkte budgetten, is het noodzakelijk om het onderzoek uit te breiden naar verschillende geografische gebieden »zegt Marguerite Monrose, Director of Marketing Operations France and Benelux bij Remote, gespecialiseerd in het beheer en de ondersteuning van gedistribueerde arbeidskrachten op wereldwijde schaal.
Zullen Franse bedrijven zich wenden tot buitenlandse kandidaten? De Indianen bijvoorbeeld?
Nogmaals, niet zo zeker. Ook al is de rekrutering van talent grotendeels internationaal geworden, met in het bijzonder de mogelijkheid om van overal te telewerken, Franse bedrijven zijn er niet per se dol op.
“Slechts 11% van hen neemt personeel in het buitenland aan om vacatures in de technische sector in te vullen, wat het laagste percentage is in vergelijking met het wereldwijde gemiddelde (29%). Nederland (40%), het Verenigd Koninkrijk (25%), Duitsland (23%) en de Verenigde Staten (20%) zijn de landen die het meest rekruteren buiten hun grenzen om te voldoen aan de gebrekkige profielen in hun markten »benadrukt Marguerite Monrose.
Dus de Franse dozen blijven voorzichtig over het onderwerp. En als ze actie ondernemen, “Meer dan tweederde (78%) van de Franse bedrijven wendt zich tot New York, Londen, Berlijn of San Francisco, de oudste technische ecosystemen. Opkomende centra zoals Buenos Aires, Helsinki en Guadalajara worden echter door bijna de helft (46%) van de bedrijven in Frankrijk in aanmerking genomen.” zij voegt toe.
Zoals we kunnen zien, zet het tekort aan technisch talent in Frankrijk nationale werkgevers momenteel niet massaal aan om hun chakra’s in het buitenland te openen. Het einde van het talenttekort is dan ook niet voor morgen. Met een keerzijde wel qua salaris.
“Scale-ups hebben momenteel moeite om zichzelf te herfinancieren, dus moeten ze voorzichtiger zijn met het beheersen van hun salariskosten. In Frankrijk hebben reuzen als Google of Microsoft hun aanwervingen bevroren. Dit alles om te zeggen dat er in de toekomst misschien minder excessen zullen zijn in de eisen van kandidaten op het gebied van beloning”, concludeert Emmanuel Stanislas, directeur van het rekruteringsbureau Clémentine.