Yolanda Díaz brengt het voorstel van Sumar naar het Congres om het oneerlijke ontslag te hervormen

Nieuws

Yolanda Diaz blijft onstuitbaar als leider van Toevoegen om verbeteringen door te voeren met betrekking tot ontslagen. De laatste actie is geweest om zijn initiatief aan het Congres voor te leggen hervorming van het onredelijk ontslag met als doel dit een afschrikmiddel voor het bedrijf te zijn en herstelgericht voor de getroffen werknemer.

Dit besluit impliceert in principe wijzigingen in artikel 56 van het Arbeidersstatuut, waar het wordt geregeld, tenzij er verbeteringen in bepaalde specifieke regelgeving op dit gebied willen worden aangebracht.

Een beslissing die slechts twee weken na de invoering van een belangrijke regeling valt: vanaf nu is het verboden voor werknemers die van de Sociale Zekerheid een blijvend arbeidsongeschiktheidspensioen krijgen, automatisch te worden ontslagen uit bedrijven. Het zal de getroffen persoon zijn die besluit de arbeidsrelatie voort te zetten, al dan niet via een aanpassing van de functie.

Dit besluit om het onredelijk ontslag te hervormen is aangekondigd door de woordvoerder van Sumar in het Congres via het sociale netwerk ‘X’, waarin zij stelt dat: “We hebben zojuist een parlementair initiatief geregistreerd om ervoor te zorgen dat onredelijk ontslag beantwoordt aan een reële verhouding van de schade die aan werknemers wordt toegebracht.”

Hoe zal de hervorming van het oneerlijke ontslag eruitzien?

De partij van Díaz, die deel uitmaakt van de coalitieregering, moet dit oneerlijke ontslag reguleren om het aan te passen aan de Europese regelgeving. Daartoe stelt de fuchsia-organisatie meerdere voor maatregelen die hieronder worden beschreven:

De een vergoeding die overeenkomt met het ontslag, dat wil zeggen de schikking, moet de reële en tastbare schade weerspiegelen die de persoon heeft geleden door de beëindiging van de arbeidsrelatie. Het gaat niet alleen om inkomensverlies, maar bijvoorbeeld ook om verhoogde stress.

zal het ook proberen Kijk eens welke gevolgen dat ontslag heeft op bedrijfsniveau, omdat het niet hetzelfde is of het door een MKB-bedrijf of door een multinational wordt uitgevoerd.

Eindelijk, Zij stellen voor dat dit ontslag het Duitse of Franse model volgt in de zaak. Van Sumar zeggen ze dat “grote bedrijven of bedrijven met grotere economische middelen die besluiten om op ongerechtvaardigde wijze te ontslaan, niet met dezelfde economische gevolgen worden geconfronteerd als andere, beperktere bedrijven.” Bij deze modellen van Europese landen zijn er andere factoren die de overhand hebben, zoals de anciënniteit van de werknemer en zijn salaris, maar ook specifieke omstandigheden.