Volgende week specifiek Maandag de 11e om 12.00 uur in de ochtend, is doorslaggevend om het goed te keuren (en wetgeving uit te vaardigen). verkorting van de werkdag tot 37,5 uur zonder loonverlies. Deze maatregel wordt door duizenden werknemers verwacht en heeft tot grote controverses geleid, vooral bij de werkgeversorganisatie CEOE – Cepyme, die zich uit de overeenkomst heeft teruggetrokken. Nu zullen ze dat zijn CCOO- en UGT-vakbonden wie, samen met Ministerie van Arbeid en Sociale Economie van Yolanda Díazteken de overeenkomst voor de uitvoering van deze belangrijke maatregel.
De algemeen secretaris van CCOO, Unai Sordo, Hij herinnerde de minister eraan dat de regering zo snel mogelijk wetgeving moet aannemen om de wekelijkse werkdag te verkorten. In een interview met Nieuws Werkerkende dat deze onderhandelingen niet “na oktober” mochten doorgaan. Een datum die al is verstreken zonder dat de werktijdverkorting is afgerond, dus de vakbond denkt al na over nieuwe mobilisaties en protesten, als er nog steeds geen akkoord is.
Over de positie van Antonio Garamendivoorzitter van de ondernemersvereniging, heeft verzekerd dat dit “geen verrassing” is. Een verklaring waar Yolanda Díaz het volledig mee eens is, die deze actie omschreef als ‘partijdigheid’.
De CEOE “was niet van plan om in een tripartiete overeenkomst over arbeidstijdverkorting te onderhandelen”
Unai Sordo legde uit dat tijdens de laatste bijeenkomsten van de sociale dialoogtafel al werd opgemerkt dat de CEOE “niet van plan was te onderhandelen over een tripartiete overeenkomst” en dat “een permanente blokkade”.
Ondernemers hebben kritiek geuit op bepaalde aspecten, zoals die welke te maken hebben met collectieve overeenkomsten of subsidies aan het MKB. Een gebrek aan overeenstemming heeft er uiteindelijk toe geleid dat zij hun weigering hebben uitgesproken om de onderhandelingen voort te zetten.
Zodra de ontmoeting met Labour is gepland voor maandag om 12.00 uur, zullen de vakbonden reageren op de oproep van verschillende politieke formaties en zullen er “naarmate de weken vorderen” mobilisaties worden georganiseerd, zolang er geen consensus bestaat over de vermindering van de arbeidsongevallen. De werktijd is wettelijk vastgelegd.
