Op de werkvloer kunnen zich zeer merkwaardige situaties voordoen. Eén ervan heeft te maken met activiteiten die het bedrijf buiten de normale uren organiseert. ¿Een potje voetbal spelen met collega’s of klanten kan als ‘werktijd’ worden beschouwd.? Hoewel het misschien overdreven lijkt, is de De Hoge Raad heeft al een duidelijk antwoord gegeven en dat is: ja.
Arbeidsadvocaat Juanma Llorente legde het uit in een video die op zijn sociale netwerken werd gepubliceerd. “Voetballen met je collega’s kan worden geclassificeerd als effectieve werktijd. Dit betekent dat de tijd dat u aan het voetballen bent, telt alsof u op kantoor op dezelfde manier werkt. En ik zeg het niet, het zegt het Nationaal Hof”.
Volgens de advocaat organiseerde een bedrijf een match tussen werknemers en cliënten om de zakelijke relaties te versterken. “Het was duidelijk dat deze wedstrijd dat was buiten de werkplek en buiten werktijd“, legt hij uit. Maar toch oordeelde de rechtbank dat “dit soort activiteiten deel uitmaken van de effectieve arbeidstijd”, in de wetenschap dat de werknemers, ondanks hun schijnbare vrijwilligheid, ter beschikking van het bedrijf stonden.
Llorente legt uit dat “ze tijdens het spel de commerciële lijnen met klanten versterkten de activiteit hield nauw verband met het verlenen van diensten als werknemer. Als er sprake was van een blessure, zou dit dus a. zijn geweest ongeluk”.
“Ook al is het vrijwillig, het telt als een werkdag”
De uitspraak waarnaar wordt verwezen is STS 229/2019, van 19 maart (te raadplegen via deze link naar de Rechtspraak), waarin de Hoge Raad een collectief geschil beslecht tussen de bedrijven Altadis en Tabacalera en de vakbonden UGT, CCOO en CSIF. In dat geval organiseerde het bedrijf sport- en commerciële evenementen met tabakswinkels (zoals de Altadis Cup, een voetbalcompetitie tussen werknemers en klanten) en beschouwden hun deelname louter als een vrijwillige of ‘beleefdheidsactiviteit’..
De Hoge Raad was echter niet dezelfde mening toegedaan Deze wedstrijden maakten deel uit van de werktijdaangezien de werknemers ter beschikking van de werkgever stonden en functies vervulden die rechtstreeks verband hielden met hun functie. Dit wordt verklaard door de uitspraak waarin letterlijk staat dat “het bijwonen van evenementen die geclassificeerd zijn als bijzondere commerciële activiteiten buiten werktijd deel uitmaakt van de werktijd.”
Aan de andere kant legde de High Court uit dat: Hoewel deelname vrijwillig was, moest er bij de berekening van de werkdag rekening mee worden gehouden en gecompenseerd met gelijkwaardige rusttijd. Hij benadrukte ook dat, na deelname aan deze evenementen, Werknemers moesten de minimale rusttijd van twaalf uur tussen de ploegendiensten respecterenzoals bepaald in artikel 34.3 van het Arbeidersstatuut, dat deze limiet vastlegt om de gezondheid en veiligheid op het werk te garanderen.
Wat het Arbeidersstatuut zegt
Artikel 34 van het Arbeidersstatuut legt uit wat de werkdag is en stelt vast dat de Arbeidstijd is de tijd gedurende welke de werknemer in functie blijft of ter beschikking staat van de werkgever.die de taken van hun functie vervullen.
In overeenstemming met deze definitie heeft de Hoge Raad begrepen dat de wedstrijden weliswaar buiten het gebruikelijke schema werden gehouden waren “vrijwillig” van aard, maar bleven deel uitmaken van de beroepsactiviteitomdat ze werden uitgevoerd in een zakelijke context en ten behoeve van de onderneming.
Aan de andere kant is deze uitspraak ook in lijn met de Europese Richtlijn 2003/88/EGwaarin wordt uitgelegd dat werktijd elke periode is waarin de werknemer ter beschikking van de werkgever staat, ongeacht de intensiteit of de specifieke aard van de taak.
We kunnen dus zeggen dat deze zin niet alleen een “buitenspel” was voor het bedrijf besefte dat voetbalwedstrijden deel uitmaakten van de werktijdmaar dwong bedrijven die uren te compenseren met rust en de marge van twaalf uur te respecteren voordat ze de volgende dag begonnen. Bovendien verduidelijkte hij dat als er tijdens die wedstrijden een blessure zou optreden, dit mogelijk was classificeren als een arbeidsongevalaangezien het een activiteit is die rechtstreeks verband houdt met professionele prestaties.
