Job stopzetting: niet te verwarren met andere trends
De verleiding is groot om in een curieuze stoofpot de trends van het moment te mixen. En dan te bedenken dat de beroemde “grote berusting” of het modieuze “recht op luiheid” noodzakelijkerwijs verband houden met de figuur die gisteren viel: 70% van de ontslagen wegens ernstige of grove nalatigheid houdt verband met het verlaten van de baan aldus Dares, de statistische afdeling van het Ministerie van Arbeid, in haar studie* gepubliceerd op 22 februari.
Een eerste studie die geen enkele vergelijking toelaat
De simplistische analyse zou daarom zijn om deze elementen met elkaar in verband te brengen door uit te leggen dat werk niet meer is wat het was sinds de Covid, en dat de geroemde zoektocht naar betekenis terrein heeft gewonnen. Maar er zijn misschien minder esoterische verklaringen voor dit fenomeen. Ten eerste, is het echt een fenomeen? Het is de allereerste keer dat de organisatie zich over de zaak heeft gebogen. Waren er de afgelopen jaren minder ontslagen? Zijn we getuige van een explosie van bemanningen die het schip verlaten? Wij weten er absoluut niets van.
Meer dan een derde van de ontslagen in kraptesectoren
Laten we vervolgens eens kijken naar de bedrijfstakken waar deze praktijk het meest voorkomt. Ze culmineren in handel, transport en warehousing, drie takken met een tekort aan kandidaten. Omgekeerd zijn ze zeldzaam in de industrie.
Wie zegt dat er een tekort aan kandidaten is – waar de branche geen last van heeft – betekent dat werknemers zeggenschap hebben over de keuze van hun werkgever. Past de huidige niet bij hen? Ze geven hun baan op en gaan ergens anders in dienst waar het gras van hun arbeidsomstandigheden en het salaris hen beter lijken.
Deze Dares-enquête is dan ook een boodschap aan bedrijven, met name in de logistieke sector, die frontaal worden getroffen door het wegvallen van banen. Deze boodschap is in een paar woorden, die niets te maken hebben met een veronderstelde zoektocht naar betekenis: het enige wat je hoeft te doen is je werk aantrekkelijker te maken, en je managers minder repressief, zodat je werknemers niet op de hielen zitten.
Van de 123.000 achterblijvers komen er 41.000 uit deze drie sectoren, dus ruim een derde. Wat licht een aantal waarschuwingssignalen op in de betreffende vestigingen.
Werkgevers die hun werknemers ertoe aanzetten hun baan op te zeggen
Een andere, meer onbekende factor om het verlaten van de baan te verklaren: ze kunnen door de werkgever zelf worden voorgesteld. Een praktijk die werd becommentarieerd door een HRD die door werd geïnterviewd en die een bijzonder licht werpt op deze praktijk. Wanneer een werkgever in der minne wil scheiden van een werknemer of een werknemer wil ontslaan die hem om een contractuele beëindiging vraagt, maar hem geen vergoeding wil betalen, moet hij hem ontslaan wegens ernstige of grove nalatigheid, waardoor de werknemer om zijn werkloosheidsuitkering te ontvangen. Maar hoe vermijd je een beroep op de preutsen bij een slecht samengesteld dossier? Door hem te vragen zijn post op te geven natuurlijk. Dat is wat Guillaume Chevalier, ex-directeur van een autosnelwegontwikkelingsbedrijf, ervoer. Lees hier zijn getuigenis:
Werkloosheidsuitkeringen, voordat het te laat is
Uit dit onderzoek blijkt ook dat Franse werknemers vrij goed geïnformeerd zijn. De hervorming van de werkloosheidsverzekering houdt de mensen al een jaar bezig, en meer bepaald sinds de herverkiezing van Emmanuel Macron. De nieuwe tekst bepaalt echter precies dat het opgeven van de functie niet langer als ontslag wordt gekwalificeerd – wat automatisch recht geeft op een werkloosheidsuitkering, mits aan de nodige voorwaarden is voldaan. Vanaf de inwerkingtreding van de wet wordt het verlaten van de functie gelijkgesteld met ontslag, wat de toegang tot de betrokken vergoedingen zal bemoeilijken, aangezien het noodzakelijk is om door een commissie te gaan om ze te verkrijgen.
De uitvoeringsbesluiten worden verwacht tegen eind maart 2023.
Wat gebeurt er met degenen die hun post hebben verlaten?
De Dares-enquête houdt alleen rekening met achterlatingen die plaatsvonden in de eerste helft van 2022, en in de batch, 43% van degenen die geen teken van leven meer gaven aan hun bedrijf, registreerde zich bij Pôle Emploi en ontvingen hun vergoeding binnen drie maanden.
We kunnen ervan uitgaan dat dit percentage het afgelopen jaar niet is gedaald. Het zou zelfs kunnen stijgen sinds begin 2023 en zal deze maand en volgende maand, tot de publicatie van de uitvoeringsbesluiten en de inwerkingtreding van de wet, een echte verbetering ervaren. We kunnen zelfs veronderstellen dat na toepassing van de teksten het aantal uitvallers sterk zal dalen.
Zoals we kunnen zien, kan het fenomeen van baanverlating een waarschuwing zijn voor werkgevers die weinig oog hebben voor het welzijn op het werk en voor giftige managers. Door het welzijn op het werk te verbeteren, kunnen ze voorkomen dat hun werknemers bij de eerste gelegenheid voor hen weglopen. Het is gewoon gezond verstand dat vaak de sleutel is tot het oplossen van betekenisgevingsproblemen.
* DARES FOCUSN°12 studie, Hoeveel werknemers verlaten hun baan en wat gebeurt er met hen?
