Sinds april 2023 zijn werknemers niet langer verplicht om het ziekteverlof-, bevestiging- en registratierapport aan hun bedrijf in te dienen wanneer zij zich in een situatie van werkloosheid bevinden. tijdelijke invaliditeit. Een maatregel die door de werknemers breed werd verwelkomd, omdat zij niet met de uitvoering van deze procedure te maken krijgen op een moment dat, afhankelijk van het letsel of de ziekte, delicaat kan zijn.
Met deze wijziging wilde de regering het voor de getroffen werknemers gemakkelijker maken om zich alleen maar zorgen te maken over hun herstel, zonder dat er zendingen of deadlines in behandeling waren. In plaats daarvan worden de bevestigingsrapporten nu afgegeven door de arts van de openbare gezondheidszorg, of van de onderlinge verzekeringsmaatschappij of de samenwerkende maatschappij als de tijdelijke arbeidsongeschiktheid voortvloeit uit een beroepsrisico dat door een van hen wordt gedekt, en zij zijn degenen die ze afgeven.
Vervolgens is het het Rijksinstituut voor Sociale Zekerheid dat aan de onderneming, via het “INSS EMPRESAS”-bestand van het RED-systeem, de identificatiegegevens van zuiver administratieve aard meedeelt (de reden voor de intrekking verschijnt bijvoorbeeld niet) met betrekking tot de medische rapporten van ontslag, bevestiging en ontslag.
Dit is vastgelegd in koninklijk besluit 1060/2022 van 27 december en in besluit ISM/2/2023 van 11 januari, maar geen van deze voorschriften geeft antwoord op een veel voorkomende vraag, zowel bij bedrijven als bij werknemers: Moet ik het bedrijf doorgeven dat ik ziek ben, ook al ben ik niet verplicht de melding te doen?
Je hoeft het alleen te melden als het in de cao staat
Zoals de vakbond USO heeft verklaard, is er een punt dat niet duidelijk is in de nieuwe regelgeving, namelijk of ik als werknemer het begin, de verlenging of het einde van mijn ziekteverlof moet melden. De kwestie is uiteindelijk voor de rechtbank opgelost, waarbij de Nationale Rechtbank heeft beslist of zij hun bedrijf wel of niet op de hoogte moeten stellen van hun tijdelijke arbeidsongeschiktheidssituatie.
Dit heeft zij gedaan naar aanleiding van een specifieke zaak waarin het Contact Center-bedrijf Unisono beweerde dat de III State CAO voor de Contact Center Sector, waaronder zij vielen, als een klein vergrijp was aangemerkt “het niet vooraf melden van een afwezigheid, wat de meldingsplicht inhoudt”, begrepen ze dus dat hun werknemers verplicht waren hun situatie van tijdelijke arbeidsongeschiktheid op de hoogte te stellen.
De claim werd geanalyseerd door de Nationale Rechtbank, waarbij zij de argumenten van beide partijen bestudeerde en dit begreep Het Koninklijk Besluit elimineert enkel de verplichting om het ziekteverlofrapport in te dienen. In die zin verdedigden ze ook dat artikel 5.a van het Arbeidersstatuut de verplichting omvat om te voldoen aan de specifieke verplichtingen van de baan, “in overeenstemming met de regels van goede trouw en toewijding.”
Om deze reden begrepen ze dat Hoewel er geen wet bestaat die werknemers verplicht om hun bedrijf op de hoogte te stellen dat ze met ziekteverlof zijn, bestaat de mogelijkheid dat deze kennisgeving in een overeenkomst wordt opgenomen, in welk geval dit wel zou moeten gebeuren.. Anders zou het bedrijf de werknemer kunnen bestraffen met de sanctie die in de overeenkomst stond, wat in dit geval een ‘klein vergrijp’ was.
