Gwenaëlle, 48 jaar: “Net omgeschoold, een werkgever gaf me mijn kans (en ik verdien meer dan voorheen)”

Nieuws

Een verlangen naar herscholing na 25 jaar in hetzelfde beroep

Na meer dan 25 jaar in de confectiedetailhandel, waaronder een laatste functie als winkelmanager Jules in Noisy-le-Grand, wil Gwenaëlle van baan veranderen. Ze wil werven. Tijdens haar jaargesprek bespreekt ze het onderwerp met haar toenmalige manager. Bank. Intern is voor haar een HR-functionarisfunctie gecreëerd. Ze wil een opleiding volgen, maar haar verzoek wordt afgewezen omdat haar werkgevers in economische moeilijkheden verkeren, dus kondigen ze een baanbeschermingsplan (PSE) aan. “In het begin kwam ik in aanmerking en uiteindelijk niet. Ze vroegen me om terug te gaan naar de winkel. Wat ik niet wilde”herinnert ze zich.

Afgewezen door de PSE, laat Gwenaëlle niet los. Terwijl ze nog in functie is, besluit ze financiering te krijgen voor een permanente educatie op het gebied van personeelsbeheer. Ze onderhandelt over een wederzijdse overeenkomst : ze ontvangt een cheque van 5.000 euro (tegenover 18.000 euro als ze deel had uitgemaakt van de PSE) en verlaat Jules officieel in december 2021.

Een beroepsovergangsproject om je om te scholen

In november 2020 diende ze daarom een ​​concrete aanvraag in voor een professioneel transitieproject (PTP) dat ze met hand en tand verdedigde bij Transitions Pro Ile-de-France.

Ik had bedrijven gebeld om te vragen naar het beroep van human resources manager. Ik heb een PowerPoint gemaakt waarin deze stappen worden beschreven, de voor- en nadelen van deze baan worden opgesomd, met vermelding van het potentiële salaris. Dus legde ik mijn motivaties voor deze conversie uit en hoe ik het ging doen.

Tegelijkertijd identificeert ze, goed geadviseerd door een herindelingsadviseur (een regeling waarop ze geen aanspraak meer kan maken omdat ze is uitgesloten van de PSE), die haar helpt haar motivatie te geven, haar opleiding: een RNCP niveau 6-titel (master 1 niveau) van rHRM-manager bij IGS Permanente Vorming. De kosten van de opleiding, 17.000 euro, werden volledig betaald door Transitions Pro Ile-de-France.

Vermoeiende voortdurende training

Gwenaëlle bleef haar salaris ontvangen (tot haar vertrek in december 2021) tijdens haar studie. Cursussen die in wezen op afstand plaatsvinden, vereisen dat hij volledig beschikbaar is, “vaak van 8.00 uur tot middernacht”. Sommige onderwerpen die hen totaal onbekend zijn, met name loonadministratie, vereisen dat ze hun inspanningen verdubbelen. Idem voor computercursussen. Aan het einde van haar lessen en haar stage van 6 weken schrijft ze haar proefschrift van 70 pagina’s en verdedigt ze het voor een jury. “geterroriseerd”verzekert ze en behaalt haar beroepstitel in januari 2022.

Van de beroepstitel tot de stress van het zoeken naar werk

Daarna gaat ze op zoek naar een nieuwe baan. Een flink gedoe van 3 maanden waarin ze, terwijl ze geregistreerd staat bij Pôle emploi (wat ze niet aanbeveelt om “het zelfvertrouwen te verliezen”), haar micro-onderneming opricht om rekruteringsmissies uit te voeren.

Maar de stress van het niet hebben van een vast salaris wint het van deze alleenstaande moeder en verhindert haar vaak om te slapen.

Op een dag, om 3 uur ’s ochtends, kwam ik een advertentie tegen voor een rekruteringsfunctionaris bij SNCF Réseau. Ik heb mijn cv tot 7 uur ’s ochtends opnieuw gemaakt en gesolliciteerd. Er werd snel contact met me opgenomen en in maart 2022 kreeg ik een CDD van 10 maanden. Een zegen. Aan het einde van dit contract zal ik door Manpower worden aangenomen als tijdelijke CDI om verder te werken voor SNCF Réseau.

Regelmatig reizen naar beurzen, jobdates, informatiebijeenkomsten etc. om vacatures in deze tak van de SNCF toe te lichten, maar ook verantwoordelijk voor het werven van baanonderhoudspersoneel, elektriciens en binnenkort ingenieurs, Gwenaëlle heeft er geen spijt van dat ze heeft gevochten voor haar professionele omscholing.

Ik vind het werk erg leuk, ik ben gelukkig en financieel zeker. Mijn HR-manager is zeer attent en geeft me dagelijks een grote organisatorische autonomie.

Een conversie die uiteindelijk zijn vruchten afwierp

Vanaf nu Gwenaëlle verdient maandelijks 3060 euro bruto, met als bonus een uitvoerend statuut. “Bij Jules verdiende ik 2200 euro als supervisor. Ik kwam bij de spoorweggroep voor 2.800 euro en ik ben net verhoogd ”, legt ze uit, opgelucht dat ze eindelijk wat speling heeft in het beheer van haar dagbudget en dat ze weer slaap heeft.