Dounia Benelkadi, een Française in het hart van luxe in Dubai

Nieuws

Dounia Benelkadi, 28, manager van Little Venice Cake Company in Dubai

Door het nieuwe te bezoeken Atlantis Het koninklijke hotel die op het puntje van de kunstpalm zit, ontmoetten we Dounia Benelkadi. Op 28-jarige leeftijd is ze de manager van Little Venice Cake Company, een zeer luxe Britse banketbakkerij, geïnstalleerd in de XXL-galerijen van dit hotel dat begin dit jaar werd ingehuldigd door Beyoncé. In een huiskamer met o zo Britse pasteltinten vertelde ze over haar carrière en haar “Dubai way of life”.

Atlantis The Royal Hotel, Doubai

Zijn huidige baan in Dubai

Degene die we zochten om de te nemen beheer van de winkel van Little Venice Cake Company genesteld in het luxe hotel Atlantis The Royal, heeft geen minuut voor zichzelf. Maar blijft altijd glimlachen en overlopen van energie. Na de volledige lancering van het concept (decor, leveranciers, rekrutering, enz.) te hebben geleid, is Dounia Benalkadi nu verantwoordelijk voor de dagelijkse leiding van een team van 7 mensen van 6 verschillende nationaliteiten.

Enkele voorbeelden van gebak gemaakt door Little Venice Cake Company

Met een werktempo van 48 uur per week schittert ze in de winkel. Ze moet weten hoe ze zich moet aanpassen aan een zeer veeleisende klantenkring, bereid om enorme bedragen te betalen om een ​​unieke en extravagante taart te bemachtigen. Met hetzelfde gemak verbindt ze gesprekken in het Frans, Arabisch, Engels….

“Het managen van een multicultureel team is een echte uitdaging. Met een medewerker uit Kazachstan moet ik heel specifiek zijn in mijn verzoeken en aandringen op dingen. Met een jonge Marokkaanse medewerker begrijpen we elkaar snel. Aan een Mexicaan moest ik bijvoorbeeld meermaals uitleggen hoe belangrijk het is om de borden een centimeter van de rand van de tafel te plaatsen en niet willekeurig”, ze illustreert.

Wat betreft haar positie als vrouwenmanager in een naar verluidt erg machostaat, is ze het ermee eens dat ze bijvoorbeeld “moet meer grip en karakter tonen dan een man, soms met meer cijfers om te argumenteren. Maar uiteindelijk is het hier misschien makkelijker voor een vrouwelijke manager dan in Frankrijk. Ik zei altijd: “Ik ben een prinses, ik kan ook de koning zijn”.

Hier, als je iets bereikt, is de herkenning onmiddellijk. In Frankrijk kun je 13 uur per dag hard werken, bergen verzetten en er gebeurt niets.

Dounia Benelkadi

Zijn aanpassing aan Dubai

“Tijdens mijn eerste ervaring hier maakte ik de fout om gewoon te werken. Ik was 8 kg afgevallen, ik was in mezelf teruggetrokken”, ze herinnert zich.

Voor haar tweede leven hier benaderde de jonge vrouw de situatie anders door een netwerk opbouwen met de Franse gemeenschap aanwezig in Dubai. Naast uitwisselingen op WhatsApp-groepen ontmoeten ze elkaar op dinsdag- en donderdagavond in hippe bars en restaurants in de stad. “We zijn allemaal ver verwijderd van onze familie en vrienden, met weinig herkenningspunten, dus een beetje kwetsbaar. We luisteren naar elkaar en helpen elkaar. Wees voorzichtig, landen in Dubai betekent helemaal opnieuw beginnen. Het is niet voor iedereen weggelegd. Succes mag er zijn, maar je moet wel het beste van jezelf geven. Hier worden we erg blootgesteld aan rijkdom, maar dat maakt ons nog geen rijke mensen. Je moet het beste uit Dubai halen, zonder jezelf te vermommen en bescheiden te blijven”waarschuwt ze hyperhelder.

Aan de salariskant stemt Dounia ermee in om haar los te laten “een goed leven leiden” maar dat hier, zelfs als er geen belasting of belasting is, het leven duur is. Vooral huren. Bij het onderhandelen over haar loon kreeg ze een flinke bonus voor haar huur. Maar niet alle expats hebben deze mogelijkheid.

Wat ze het meest mist in Dubai

Zijn familie natuurlijk. Maar ook de natuur, of beter gezegd de bomen, de bossen. Kortom, versheid! Van mei tot eind augustus kan de gevoelstemperatuur buiten de 50°C overschrijden. Dounia Benelkadi droomt ook regelmatig met een goede kaasplank. Van haar reizen in Frankrijk neemt ze graag wat Brie, wat Saint-Paulin, wat Saint Nectaire mee… zo erg zelfs dat ze een keer werd tegengehouden bij de douane die haar verdacht van het smokkelen van kaas.

Het Palm Jumeira-eiland in Dubai op het puntje waarvan het hotel is gebouwd waarin de door Dounia gerunde boetiek is gevestigd

Wat ze waardeert in Dubai

“Beveiliging die nergens anders ter wereld te vinden is. Hier kunt u uw laptop op een tafel laten staan, u loopt geen risico hem te zien verdwijnen », ze zegt. Terwijl we erkennen dat deze beveiliging nog steeds een prijs heeft. “Als je buiten de oversteekplaatsen oversteekt, riskeer je een enorme boete. Bij een auto-ongeluk, ook al ben je niet verantwoordelijk, idem”voegt ze eraan toe, alweer heel helder.

Enkele cijfers over de Fransen in Dubai

Officieel staan ​​de consulaire registers van de Verenigde Arabische Emiraten op de lijst 28.000 Fransen in 2022 voor 3,5 miljoen inwoners. Ofwel de tweede grootste westerse gemeenschap na de Britten. Een cijfer dat in 10 jaar tijd bijna is verdubbeld en dat geen rekening houdt met Franse onderdanen die hun aanwezigheid niet aangeven.

Voor Dubai geen preciezere cijfers maar je moet gewoon rondhangen in de hotels en 3500 restaurants van het emiraat om veel Frans te horen spreken. En dan hebben we het hier niet over influencers en andere reality-tv-sterretjes of over topsporters die zich om verschillende redenen midden in de zomer in dit kleine hoekje van de woestijn in de helse hitte vestigden. We hebben het over leidinggevenden, maar ook over freelancers die komen om een ​​fortuin te verdienen, om hun bedrijf te starten of om een ​​dochteronderneming van een Franse groep te laten bloeien. Het is duidelijk dat, afhankelijk van hun profiel, hun vermogen om in dit emiraat te (over)leven varieert. Geld is wet, huren zijn duur (ze zijn in 2022 met 22% gestegen, volgens de laatste cijfers van het Dubai Land Department) maar belastingen en andere belastingen bestaan ​​niet.