sport kandidaat
“Ik zag een jonge man in joggingbroek en gymschoenen met een handdoek om zijn nek zweten voor een functie als projectmanager. Voor mijn verbaasde blik legt hij me uit dat hij voor het interview een RTT-dag heeft genomen en daarom van de gelegenheid gebruik heeft gemaakt om te sporten. Vandaar haar outfit. Mijn antwoord was kort: “Ik heb de moeite genomen om me netjes te kleden om je te ontvangen. Ik heb niets tegen de casual stijl, maar dit gaat verder dan casual”. Ik groette hem en we gingen uit elkaar’, herinnert Renaud Ramia-Ramanana, directeur van Clémentine, zich.
Buitenechtelijke relatie
“Een kandidaat barstte in tranen uit toen de consultant haar vroeg naar haar relatie met haar voormalige werkgever. Al snel begrijpt hij dat zij de minnares was van de net overleden baas. Ze had gereageerd op onze advertentie voor een CFO-functie omdat de echtgenote van de overledene net de controle had overgenomen van het familie-KMO”, zegt Corinne Cabanes, directeur van het gelijknamige wervingsbureau.
ik ben Mappy
“De kandidaat arriveert, pakt een A4-blad en trekt een rechte lijn tussen punt A en punt B, die twee stations op lijn 1 van de Parijse metro voorstelt. En specificeert: “Ik accepteer geen positie buiten deze limieten en ik wil geen wijziging aanbrengen”. Hij is niet geselecteerd voor de functie”, zegt Stéphane Boukris, manager van Ametix.
Wikipedia, ga daar weg
“Een kandidaat voor een baan als projectmanager kwam terecht met gedrukte pagina’s van Wikipedia over projectmanagementmethodologie. Bij elke vraag die over het onderwerp ging, verwees hij er openlijk naar. Verbaasd, ik ben verbaasd: “Ik begrijp het niet, op je CV geeft u aan dat u projectmanagement beheerst?”. Zonder gedemonteerd te worden, antwoordt hij dat hij deze sleutelwoorden wel op zijn cv heeft vermeld, maar dat hij er in werkelijkheid nooit aan heeft gewerkt. Hij wilde dolgraag een interview krijgen. Ik stond versteld van zijn monsterlijke lef maar ook van zijn openhartigheid. Uiteraard werd hij niet geselecteerd, maar we hebben voor hem een andere baan gevonden die bij hem past. En 5 jaar later werd hij… projectdirecteur”, zegt de directeur van de firma Clémentine.
Weersta, bewijs dat je bestaat
“Ik ontmoette een kandidaat voor een functie als beveiligingsingenieur. Na de gebruikelijke vragen over zijn achtergrond, vraag ik hem naar zijn persoonlijkheid. Op de vraag “hoe weersta je stress?” valt hij flauw in zijn stoel. Ik wachtte tot hij hersteld was en bracht hem een glas water en bood aan om een pauze te nemen”, zegt Jean-Marc Bousidan, CEO van de Eolen-groep.
Gewijzigde zin
“Ik ben de tel kwijtgeraakt van de uitingen die de kandidaten naar boven brachten. Zo zei een van hen ooit “het bedrijf heeft de wind in de octopus” of “ik passeer Cocalight” in plaats van “haan en ezel”. En ik verzeker je dat het geen grap was”, lacht Johanna Darot, HR-manager van de CoSpirit MediaTrack-groep.
gelukkig gezin
“Op de vraag” vertel me over jezelf “, begint een kandidaat met het oproepen van zijn kinderen, 5, door hun voornaam, hun klasse, de persoonlijkheid van elk op te geven … Het ontbrak hem duidelijk aan relevantie, maar ook aan een geest van synthese”, vat hij samen Corinne Cabanes.
Johanna Danot moest leiding geven aan de moeder van een kandidaat die het sollicitatiegesprek wilde bijwonen. “Ik legde haar uit dat ze in de wachtkamer moest wachten en dat ik haar zoon daarna in goede gezondheid terug zou brengen. Aan het begin van de vergadering waarschuwde ik de jonge 23-jarige ingenieur dat de aanwezigheid van zijn moeder zijn vermogen om autonoom te zijn in twijfel trok”, lacht ze.
Vroeg vertrek
“Ons selectieproces begint over het algemeen met het afleggen van technische en persoonlijkheidstests. We installeren de kandidaat daarom in een ruimte en laten hem op de grond liggen. Ik kom 20 minuten later terug, de kamer is leeg. Ik zoek hem meer dan een uur overal op en krijg uiteindelijk een laconiek smsje van hem: “Ik ben de leeftijd van het invullen van quizzen voorbij. Succes voor de rest”, glimlacht Stéphane Boukris opnieuw.
“In het midden van het interview glipte een kandidaat weg om naar het toilet te gaan en kwam nooit meer terug. Ik probeerde berichten voor hem achter te laten. Niets, geen terugkeer van hem. In het begin voelde ik haar gestrest en onder druk staan, maar niet zozeer dat ik wegliep”, herinnert Johanna Danot zich.
Ondernemersvisie
“Op de vraag ‘wat zijn je projecten over 3 en 5 jaar’, antwoordde een kandidaat voor de functie van commercieel directeur voor een start-up direct: ‘een paar maanden werken bij je opdrachtgever (let op: daarom is de start – omhoog) maak dan mijn bedrijf, want ik zal alle fouten hebben gezien die ik niet moet maken”. En de adviseur concludeert: “Nou, die had je niet gezien”. Hij is duidelijk niet aangenomen”, zegt Corinne Cabanes.
Klop klop klop
“Terwijl we in mijn kantoor zitten, beginnen we te praten over zijn achtergrond en de functie van ingenieur die moet worden ingevuld. Al snel zie ik dat de aandacht van de kandidaat ergens anders heen wordt getrokken. Zijn ogen blijven heen en weer gaan tussen mij en mijn kantoor. Na een minuut of tien stort hij in: hij buigt zich over het bureau en begint alles opnieuw in te delen. Mobiele telefoon, pennen, vellen papier, notitieboekje: alles mag. Verrast door dit gedrag, zie ik hem het doen. Als hij stopt en de stilte wordt verlengd, legt hij me uit dat hij wat organisatorische eigenaardigheden heeft”, herinnert Jean-Marc Bousidan zich.
