Twijfel je aan de relatie tussen voetbal en het bedrijfsleven? Maar de link is er. Niet alleen is voetbal een ongelooflijk verenigend gespreksonderwerp voor de twee miljoen leidinggevenden die erin geïnteresseerd zijn, maar dat is het ook een allegorie van het zakenleven. Met kortere kleding natuurlijk, groenere vloerbedekking en iets andere salarissen, maar volledige en complete allegorie. Overtuigd worden, kijk maar naar de ingenomen posities in het veld: die lijken op die van het organigram als twee druppels water.
De keeper : de visionair. Het enige personage dat op dik gras slechts 180 graden gezichtsveld heeft (alleen naar voren). Alleen op de wereld, vaak half gek, kan hij driekwart van het spel stom in zijn hoofd neuriën tot er plotseling, als een akelige reality check, een SCUD in het gezicht komt. U herkende R&D.
De libero (of centrale verdediger) : de vader van het team. Fors, een blaffer, hij moet tegelijkertijd strengheid, anticipatie en vocale kracht tonen, wat hem een nogal moeilijke speler maakt voor zijn teamgenoten… om niet te zeggen castreren. Een echte risicojager. Zeg hallo tegen het hoofd audit (of interne controle).
De fullbacks : ze bevinden zich op de vier hoeken van het veld. In de aanval. In verdediging. Ze tackelen. Ze centreren. Door alles te doen en op alle verzoeken te reageren, zijn de vleugelverdedigers overal correct en nergens briljant. Vaak schuldig aan de tegendoelpunten, maken ze nooit een wedstrijd af zonder een enorme soap te nemen. Niet gemakkelijk om op de IT-afdeling te werken.
verdedigende middenvelders : trekpaarden. Elk uitgerust met een half dozijn longen, doen ze hun werk als arbeiders met toewijding, ver van de camera’s. Niet altijd vertroeteld door de natuur, hun nut is niet meteen duidelijk, maar als ze van het veld worden gehaald, zinkt het team in drie minuten plat. Een beetje respect voor managementcontrole.
De spelmaker (of nr. 10) : degene die de wedstrijd rockt (Zidane, Platini, Payet…). Vrij, creatief, instinctief, hij heeft geen routekaart, behalve om de verdediging van de tegenstander te breken en de stadions te laten kapseizen. Begiftigd met talent en waanzin, speelt hij zonder na te denken en dat is precies wat we van hem vragen. Hoe goed ik ook kijk… ik zie geen baan voor hem in het bedrijf.
De leidende spits : een ego met pento. Krachtig, een beetje ondeugend, rent hij met een uitpuilende borst, ook al betekent dit dat hij zijn mannelijkheid overdrijft (tatoeages, heel ondeugend spugen, enz.). Voor het doel concretiseert hij het werk van een heel team, maar hij aarzelt niet om, elke keer dat hij scoort, voor de tribune te paraderen alsof hij alles alleen heeft gedaan. Oh, de verkopers…
De coach : hij blijft onder zijn wachthuisje, beschut tegen de regen en stralen wc-papier, maar ziet het spel als geen ander. Met een idee, een inspiratie, kan hij het spel winnen… of het jammerlijk om zeep helpen. Denk je aan iemand?
De bank : ze zijn hier. In kortebroek. Met scheenbeschermers. Ze krijgen hun salaris aan het eind van de maand. Maar ze hebben geen bijdrage op het terrein. Hallo HR.
>>Vind alle kronieken van Benjamin Fabre op
