Er zijn veel twijfels waar werknemers last van kunnen hebben als hun arbeidsrelatie eindigt, of dat nu is omdat ze zijn ontslagen, hun contract is afgelopen of omdat ze zelf hebben besloten vrijwillig te vertrekken. Vooral de meest herhaalde vraag is Weet of u recht heeft op schadevergoeding of wat er wordt geïncasseerd is de schikking. Want zijn er verschillen tussen het een en het ander?
Ja, het zijn totaal verschillende concepten. De schikking bestaat uit alle openstaande bedragen die aan de werknemer moeten worden betaald, aangezien het concepten zijn die hij heeft gegenereerd en die hij daarom moet innen, aangezien hij ze heeft geproduceerd. Om deze reden is er geen vast bedrag, aangezien dit overeenkomt met de beloning die een werknemer heeft. In afwachting van betaling wanneer uw arbeidsrelatie eindigt.
Het bestaat hoofdzakelijk uit de volgende concepten:
- Salaris voor gewerkte maar niet uitbetaalde dagen. Als we bijvoorbeeld op de 10e worden ontslagen, moeten ze ons het overeenkomstige salaris betalen voor de gewerkte dagen aan het begin van de maand tot aan de kennisgeving van het ontslag.
- Vakantiedagen gegenereerd, maar niet genoten. Voor elke gewerkte maand genereren we 2,5 vakantiedagen, dus als we dagen hebben verzameld die we niet hebben aangevraagd, moeten ze ons betalen (elke dag komt overeen met één dag salaris). Dit is het enige geval waarin vakanties kunnen worden betaald.
- Het proportionele deel van de extra betalingen (indien afzonderlijk ontvangen en niet pro rata).
- Onbetaalde overuren en andere bonussen die we hebben gegenereerd maar niet hebben ontvangen.
Evenzo moet worden opgemerkt dat de afwikkeling kan negatief zijn. Dit gebeurt wanneer het de werknemer is die geld aan het bedrijf schuldig is. Bijvoorbeeld wanneer u een loonvoorschot heeft gekregen of vooraf vakantiedagen heeft opgenomen. Dit is echter ongebruikelijk en wat als algemene regel duidelijk moet zijn, is dat de schikking altijd wordt geïnd als er openstaande posten zijn, zelfs als wij degenen waren die besloten hadden de arbeidsrelatie te verbreken.
Inning van de schadevergoeding: wanneer wordt deze ontvangen?
In tegenstelling tot een ontslagvergoeding, een ontslagvergoeding Het wordt alleen in bepaalde gevallen waargenomen, en niet altijd wanneer de contractuele relatie eindigt. Dit komt omdat het werkt als een soort ‘compensatie’, die bedoeld is om de schade te herstellen die de ontslagen werknemer heeft geleden.
Verder is een ander verschil met de schikking de compensatie Het wordt berekend rekening houdend met enkele bases. Daarom worden hieronder de gevallen vermeld waarin het wordt ontvangen en het geld dat in elk van deze gevallen recht heeft op ontvangst:
- Wanneer het ontslag objectief is: een vergoeding van 20 dagen loon per gewerkt jaar, met een maximum van 12 maanden loon.
- Wanneer het ontslag collectief is of de onderneming een ERE heeft uitgevoerd: 20 dagen salaris per gewerkt jaar, met een maximum van 12 maandelijkse betalingen.
- Wanneer de arbeidsovereenkomst is geëindigd (de duur eindigt en het bedrijf besluit de werknemer niet te verlengen): 12 dagen loon voor elk dienstjaar, of het loon dat, in voorkomend geval, is vastgelegd in de specifieke toepasselijke regelgeving.
- Wanneer het ontslag onredelijk wordt verklaard en het bedrijf ervoor kiest om de werknemer een vergoeding te betalen voor de beëindiging van het contract en niet voor herplaatsing: 33 dagen salaris per gewerkt jaar, pro rata van perioden van minder dan één jaar per maand, met een maximum van 24 dagen maandelijkse betalingen. Als het contract vóór 12 februari 2012 is ondertekend, bedraagt het salaris 45 dagen per gewerkt jaar, met een maximum van 42 maandelijkse betalingen.
- Wanneer het ontslag vrijwillig is (ontslag heeft genomen) en heeft plaatsgevonden als gevolg van substantiële veranderingen in de arbeidsomstandigheden of het niet naleven van de regels door de werkgever. Hetzelfde als bij onredelijk ontslag.
