Het ministerie van Arbeid slaagde er niet in een overeenkomst te sluiten werkuren verminderen vóór de vakantie. Niet alles was echter negatief, aangezien er, in de woorden van de staatssecretaris van deze portefeuille, Joaquín Pérez Rey, een “constructieve” toon klonk van de kant van de zakenlieden, die zich ertoe verbonden het gedane voorstel “serieus” te bestuderen. .
Nu, in de ronde na de werkloosheidsgegevens van juli, voegde Pérez Rey dat toe Ze zien het mogelijk om tijdens de volgende bijeenkomst ‘nauwere standpunten in te nemen’ met de sociale agenten, die de datum al hebben vastgesteld. Dit zal komende maandag plaatsvinden 9 septemberDit zou de nieuwe sleutelgebeurtenis worden om de overeenkomst te sluiten, vooral gezien het feit dat de vakbonden deze maand mobilisaties hebben aangekondigd om de werkgevers te ‘aanmoedigen’.
Afhankelijk van wat tijdens deze bijeenkomst is afgesproken, kunnen deze dus wel of niet plaatsvinden en daarom kan het ook doorslaggevend zijn. “Ik heb er vertrouwen in dat we aan de tafel van 9 september eindelijk onze posities dichter bij elkaar kunnen brengen.”heeft de rechterhand van Yolanda Díaz blootgelegd, terwijl ze de werkgevers heeft gevraagd “een poging te doen” om de werkdag terug te brengen van de huidige 40 uur naar 37,5 uur, zoals “alle burgers eisen” .
Geleidelijke aanpassing van de 37,5-urendag
De onregelmatige verdeling van de werkdag is een van de maatregelen die Labour heeft aangeboden als aanvulling op het werkgeversakkoord, waarin om meer flexibiliteit werd gevraagd. Pérez Rey heeft zich ook in deze zin uitgedrukt en verdedigt dat de regering “verre van inflexibel te zijn” werkt aan alle mogelijkheden die haar ter beschikking staan om bedrijven in staat te stellen geleidelijk aanpassen naar deze nieuwe dag.
Met betrekking tot deze flexibiliteit deden de werkgevers een beroep op collectieve onderhandelingen, waarop de staatssecretaris, belast met de onderhandelingen, antwoordde dat het merendeel van de overeenkomsten tussen 2024 en 2025 hun geldigheid zal verliezen. “Het is dus duidelijk dat gedurende die twee jaar zal de voldoende flexibiliteit die we gaan inbouwen in de arbeidstijdverkorting ook een claim van de werkgevers zelf mogelijk maken, dat er nu onder de nieuwe voorwaarden over collectieve overeenkomsten kan worden onderhandeld en er is geen impact op degenen die van kracht zijnJa.”
De vakbonden hebben hierover echter een mededeling gepubliceerd. Hoewel zij bereid zijn de werktijdverkorting in bepaalde sectoren flexibeler te maken, verdedigen zij dat de doelstelling om deze terug te brengen tot 37,5 uur per week niet verloren mag gaan: “Wij willen geen enkele sector naar jaar 26 of 27 brengen zonder dat zij, ook al is het maar minimaal, merken dat dit al van kracht is. “Het lijkt oneerlijk en discriminerend voor andere sectoren.”
Wat de flexibiliteit betreft, is de eerste maatregel die Labour op tafel legt het vergroten van de marges voor de onregelmatige dagverdeling. Momenteel kunnen bedrijven 10% van de arbeidstijd van hun werknemers onregelmatig verdelen, waardoor ze gedurende een bepaalde periode meer moeten werken en ze later moeten compenseren.
Het voorstel van de afdeling van Díaz is dat ze van die 10% kunnen blijven profiteren, met als referentie “de jaarlijkse werkdag die ze hadden op het moment van de inwerkingtreding van deze regel”, en niet de nieuwe van 37,5 uur. Op die manier, Ze konden erop rekenen dat heel 2025 de nieuwe werkdag zou gelden.
Parameters die zijn vastgesteld om de overeenkomst te transcriberen
De staatssecretaris van Arbeid, Joaquín Pérez Rey, legde ook uit dat de laatste bijeenkomst voor de verkorting van de werkdag diende om de “parameters” te consolideren waarmee de overeenkomst moet worden getranscribeerd, die naast de 37,5 uur de hervorming van tijdregistratie en versterking van het recht op digitale ontkoppeling.
