Dit jaar 2024 begon met een nieuwe verhoging van het Minimum Interprofessioneel Loon (SMI). Momenteel kunnen voltijdwerkers niet minder verdienen dan 15.876 euro bruto per jaar, wat overeenkomt met 1.134 euro per maand als het salaris in 14 betalingen wordt verdeeld (extra's apart) of 1.323 euro per maand als het in 12 wordt ontvangen (pro rata extra betalingen). Echter, het is mogelijk dat het bedrijf deze verhoging niet goed toepast.
Het eerste dat u moet begrijpen is dat de SMI niet gelijk is aan het basissalaris en dat bedrijven of werkgevers salarissupplementen kunnen ‘absorberen’ bij het bepalen of zij wel of niet betalen wat is bepaald in het minimumloon. Een werknemer kan dus een basissalaris hebben dat lager is dan de SMI als dit, bij het optellen van de toeslagen, het bedrag bereikt dat is vastgesteld door het minimumloon. Echter, kunnen deze niet allemaal absorberen, zoals het geval is bij de anciënniteitsbonus.
Het Hooggerechtshof heeft dit bevestigd in beschikking van 17-04-2024, waardoor de werknemers van een bedrijf in Murcia de laatste SMI-verhoging konden ontvangen zonder dat deze aanvulling werd meegeteld bij de berekening of het minimumloon werd ontvangen. Op deze manier zouden werknemers van andere bedrijven, op wie op termijn de anciënniteitsbonus zal worden toegepast, 'vrij spel' kunnen claimen.
De anciënniteitsbonus kan niet worden geabsorbeerd
De uitspraak wordt gedeeld door CCOO en het beroep ingediend door het bedrijf Hernández Zamora, SA is niet-ontvankelijk en bevestigt de uitspraak die destijds is uitgevaardigd door de Sociale Kamer van het Hooggerechtshof van Murcia, waarin werd vastgesteld dat ikDe salarisverhogingen die voortvloeien uit de verhoging van de SMI kunnen niet worden gecompenseerd met de anciënniteitstoeslag die de werknemers van het bedrijf ontvingen..
Om het salaris van zijn werknemers niet te hoeven verhogen als gevolg van de verhoging van de SMI, besloot het bedrijf de anciënniteitsbonus mee te tellen bij de berekeningen, zodat de verhoging werd geneutraliseerd, omdat ze door het tellen van deze aanvulling wel de vaste hoeveelheid. Geconfronteerd met deze praktijk heeft de CCOO-regio Murcia de situatie voor de rechtbank aan de kaak gesteld en verdedigd dat deze bonus “niet onderworpen kan zijn aan absorptie en compensatie” omdat het “een persoonlijke garantie is die werknemers al vele jaren vreedzaam ontvangen.”
Deze claim werd eerst door de rechtbank toegewezen en vervolgens bevestigd door de TSJM en het Hooggerechtshof. Het Hooggerechtshof is het met de vakbond eens en legt uit dat “de conventionele regelgeving genoemde toeslag heeft erkend als een ‘ad personam’-garantie voor al die werknemers die deze al ontvingen, wat een zakelijke salarisverplichting waaraan moet worden voldaan, die werkelijk een verworven recht vormt en die niet voor compensatie of opslorping vatbaar is”. Ze voegen eraan toe dat “als dit niet zou gebeuren, het verworven en erkende recht zou worden geschonden, waardoor het nutteloos en niet levensvatbaar zou worden.”
De vakbond heeft deze resolutie van het Hooggerechtshof positief gewaardeerd en omschrijft het als een “belangrijke uitspraak” die “een einde maakt aan dit arbeidsconflict en twijfels wegneemt over de toepassing van de SMI, aangezien de Sociale Kamer duidelijk vaststelt dat de salarissupplementen die worden gezien als een persoonlijke garantie, kunnen niet worden gecompenseerd met verhogingen van de SMI.” Op dezelfde manier benadrukken ze dat deze zin “kan dienen als leidraad voor andere soortgelijke gevallen waarin bedrijven hun toevlucht nemen tot het absorptie- en compensatiemechanisme om hun verplichting om de salarissen van werknemers te verhogen te schenden.
