Om het dagelijkse leven van een marktmanager (of vrouwelijke managers, in dit geval had ik het voorrecht om alleen vrouwen te interviewen) te volgen, moet je een sterk hart hebben. We worden van de verkoopwagen naar de versafdeling van de hypermarkt gesjouwd oog in oog met klanten met een soort wervelend enthousiasme dat de wens uitstraalt om alle cijfers op te blazen. Enthousiasme en goed gelooid leer zijn nodig om dit vak uit te oefenen, vooral als klanten een beetje verwaand of recalcitrant zijn, wat “van tijd tot tijd” gebeurt tijdens onderhandelingen, werd mij verteld, zeggen we met bescheidenheid.
>>Vind al onze vacatures voor afdelingsmanagers en sectormanagers
Waarom heet deze baan “marktmanager”? Niet omdat degenen die het beoefenen tonnen strepen op hun schouders hebben. Maar omdat ze de volledige verantwoordelijkheid dragen voor hun territorium, hun bedrijf, hun klantenportefeuille. Met een flinke dosis autonomie. Dealers (dealeuses) van dessertroom, kortom. Deze cowboys (meisjes) van commerciële relaties hebben zowel een gevoel voor competitie als menselijk contact, waardoor ze sympathieke krijgers zijn die in staat zijn om de eenzaamheid van de zwerver te doorstaan, maar ook om in drie seconden vriendschappelijk contact te maken met elk mens in elke context (lift, parking winkelcentrum, sociale cocktail met of zonder zuivelproducten, enz.). Kostbare kwaliteiten die zich natuurlijk in het veld ontwikkelen, maar ook in het contact met hun hiërarchische superieuren (de “sales managers”) die hen regelmatig vergezellen in hun taak, om “hen te ondersteunen en niet de meters te lezen”, beloofden we.
Lees ook : Maak kennis met de datawetenschappers van BNP Paribas
Toen ik uit dit rapport kwam, dacht ik aan mijn begin als jonge leidinggevende, in het comfort van een kantoor met vrij dik tapijt, PowerPoint-presentaties en rustgevende vergaderingen, en ik zei tegen mezelf dat ik misschien iets had gemist.
