Het Superior Court van Xustiza van Galicië verklaard afkomstig het disciplinair ontslag van een Oysho-werknemer die werd ontslagen wegens het beledigen, bedreigen en het zich schuldig maken aan gewelddadig gedrag jegens andere collega's, alsof je een schoen naar een van hen gooit. Onder de beledigingen noemde hij hen ‘hoerensletten’ of ‘varkens’, en dreigde hij hun leven ‘onmogelijk’ te maken of hen ‘aan de haren op straat te slepen’. Hij raadde klanten ook aan om naar andere concurrerende winkels te gaan. Dit alles vormde onder meer een ernstige en verwijtbare schending van het recht.
De betrokken werknemer was sinds 30 oktober 2006 werkzaam voor het merk van de groep Inditex als verkoopmedewerker in een winkel in Vigo. Het was 29 mei 2024, ruim 17 jaar later, toen Zij brachten hem op de hoogte van zijn disciplinair ontslag met ingang van diezelfde dag.
De problemen begonnen in april 2022, toen er een einde aan kwam arbeidstijdverkorting om zorgredenen die had genoten. Toen haar dochter 12 jaar werd, weigerde het bedrijf haar deze korting en hoewel de werkneemster dit recht gerechtelijk claimde, werd haar dit recht geweigerd. Hierna eiste hij dat een collega de urenkorting die zij kreeg zou opgeven en toen zij weigerde, dreigde hij haar ‘aan de haren op straat te slepen’ en noemde haar ‘uitgehongerd naar werk’. Bovendien bereikte het de box office gewelddadig.
Met Kerstmis zei hij ook dat hij zijn kluisje wilde leegmaken om naar een andere winkel te gaan en nooit meer een voet in die ‘shitwinkel’ zou zetten. Ze vroeg ook naar haar collega’s die minder uren hadden gewerkt en noemde hen ‘hoerensletten’, waarbij ze zei dat als ze haar zouden dwingen terug te keren, ze ‘hun leven zuur zou maken’. Een andere woordenwisseling vond plaats bij de kluisjes, toen hij tegen een klasgenoot schreeuwde en haar ervan beschuldigde zijn uniform te hebben gestolen, voorwerpen uit een ander kluisje had gegooid, zijn eigen sneakers had gepakt en daarmee een klasgenoot op zijn been had geslagen, terwijl hij ze ‘hoeren en dieven’ noemde. Diezelfde dag noemde hij ze ook ‘borstelharen’.
Incidenten met klanten en nog meer bedreigingen
De gebeurtenissen van de arbeider hielden daar niet op en gingen door in de loop van de tijd. In februari 2024, toen ze de schema's zag, schreeuwde ze in het bijzijn van verschillende klanten tegen de winkelmanager en vroeg waarom een collega schema's had die zij niet had. Toen ze geen contact kon opnemen met Human Resources, gooide ze de telefoon in het bijzijn van haar collega’s en de eerder genoemde klanten en ging naar het loket ‘slaand en schreeuwend beledigingen’.
Hij kalmeerde niet en bleef schreeuwen en slaan, terwijl hij een iPod op de grond gooide. Toen ze wegging, zei ze dat ze verslag zou uitbrengen aan haar collega's en Personeelszaken, en ze ‘bitches’ zou noemen. In april van datzelfde jaar, toen ze bij het bedrijf werd geëvalueerd, liet ze een vertrouwelijke e-mail zien waarin haar werd meegedeeld dat er een tuchtdossier tegen haar was geopend. haar collega's bedreigend dat “ze ze ging naaien en dat ze het met haar zouden moeten dulden” omdat ze de winkel niet wilde verlaten en zij er als eerste uit zouden worden gezet..
Hij vertelde de collega die minder uren had gewerkt ook dat, als haar vrienden erachter zouden komen, “ze haar de hel zouden bezorgen.” Ten slotte beweerde Oysho dat het bij een gelegenheid een klant had verteld dat ze niet wist of een legging doorzichtig was, omdat de sport haar ‘shit’ leek en zelfs Hij raadde klanten zelfs aan om naar concurrerende winkels te gaan en beweerde dat Oysho ‘erg duur’ was..
De werkneemster eist haar ontslag
De winkelbediende was niet tevreden met haar ontslag en besloot een klacht in te dienen, maar de Sociale Rechtbank Nummer 1 van Vigo wees haar claim af en verklaarde dat het tuchtontslag passend was.
Omdat hij nog steeds ontevreden was, besloot hij opnieuw een klacht in te dienen en beroep aan te tekenen bij het Hooggerechtshof van Xustiza in Galicië, met het verzoek het ontslag nietig of, op subsidiaire wijze, onredelijk te verklaren. Hiervoor Hij baseerde zich op het feit dat hij in het verleden vakbondsvertegenwoordiger was geweest, dat hij verschillende verzoeken tot verzoening had ingediend en dat hij verschillende keren ziekteverlof had gehad..
De TSX van Galicië verklaart het ontslag passend
Het Hooggerechtshof van Xustiza in Galicië oordeelde opnieuw in het voordeel van Oysho en verklaarde dat het disciplinaire ontslag van de werknemer passend was. Deze rechtbank constateert dat het bedrijf aan haar bewijsplicht heeft voldaan door het ontslag te rechtvaardigen op basis van de verbale overtredingen en het gewelddadige gedrag dat zij had gepleegd.
Heel belangrijk was dat ze dat bepaalden er was geen redelijk temporeel verband tussen het bewijsmateriaal en het ontslag. De reden hiervoor is dat de uitspraak waarbij haar dienstaanpassing werd afgewezen bijna twee jaar eerder werd uitgevaardigd en het dichtstbijzijnde ziekteverlof van de werknemer ruim een jaar vóór het ontslag eindigde. Het was dan ook niet duidelijk dat het gedrag van het bedrijf enig verband hield met de rechten die de werknemer uitoefende, waardoor haar verzoek tot nietigverklaring werd afgewezen.
Met betrekking tot de niet-ontvankelijkheid concludeert de rechtbank dat Het gedrag van de werknemer past volledig in artikel 54.2 c) van het Arbeidersstatuut, waarin wordt verwezen naar verbale of fysieke overtredingen tegen de werkgever of mensen die in het bedrijf werken.. Ze benadrukten dat de winkelbediende het respect van haar collega’s schond door herhaaldelijk verbale beledigingen uit te spreken, zoals ‘hoerenklootzakken’, en ernstige bedreigingen (zoals ‘trek haar aan de haren’ of ‘geef haar wat stront’).
Daarbij kwam nog de zijne gewelddadig gedrag (kluisjes slaan, voorwerpen gooien, schreeuwen voor klanten), wat blijk gaf van opzettelijkheid en transcendentie. Deze overtredingen en dit gedrag zijn volgens de TSX van Galicië Ze hadden geen rechtvaardiging en er was geen voorafgaande provocatie geweest die hun gedrag kon verzachten.. Ondanks dit alles, ook omdat co-existentie op het werk niet langer mogelijk was, waren zij van mening dat het ontslag niet onevenredig was, maar dat de feiten voldoende ernstig en verwijtbaar waren om het te rechtvaardigen.
