Paradoxaal genoeg stapelt het werk zich op bij het Ministerie van Arbeid. Als de portefeuille onder leiding van Yolanda Díaz het Interprofessioneel Minimumloon (SMI) heeft ‘bevroren’ in afwachting van een akkoord met de werkgevers en vakbonden (hoewel het probleem bij de regering zelf zou kunnen liggen), Ook is het er niet in geslaagd de Europese Richtlijn 2019/1152 voor het einde van het jaar uit te voeren.voor voorspelbare en transparante arbeidsomstandigheden.
Dit Het had vóór 1 augustus 2022 moeten gebeuren, dus de vertraging van Trabajo, geregisseerd door Yolanda Díaz, bedraagt ruim een jaar. Daarom hebben de Arbeiderscommissies (CCOO) niet alleen van de regering geëist dat zij de regelgeving omzetten, maar hebben zij ook gewaarschuwd dat, na het ver overschrijden van de deadline die zij hadden om de regelgeving uit te voeren, gaat de niet-naleving van Spanje aan de kaak stellen “op alle niveaus, inclusief die van de gemeenschap” en om de directe toepassing van de richtlijn op de arbeidsverhoudingen te eisen.
In die zin zou het Hof van Justitie van de Europese Unie economische sancties van miljoenen dollars kunnen opleggen. Bovendien benadrukt de vakbond dat de goedkeuring ervan “zonder enige rechtvaardiging” is uitgesteld, ondanks het feit dat hierover ruim een jaar geleden in de sociale dialoog is gesproken. Daarbij komt nog dat het, zoals oorspronkelijk aangekondigd, op 19 december in de Ministerraad had moeten worden goedgekeurd. Het werd echter niet goedgekeurd, noch in dat jaar, noch in de laatste van het jaar, dat op 27 december werd gevierd.
De ergste werklozen zijn de arbeiders, legt CCOO uit, aangezien hun vertraging een vermindering van hun arbeidsrechten, geëist van de EU. “Die deadline is al ruimschoots overschreden en het excuus van een zittende regering kan niet langer worden gebruikt, wat betekent dat de Commissie op elk moment niet-naleving aan de EU kan voorleggen.” In dit verband voegen zij eraan toe dat “het moeilijk is het stilzwijgen te begrijpen dat de regering handhaaft over deze richtlijn en dat niemand uitlegt waarom de niet-naleving van de omzetting ervan te wijten is” en dat “alleen bedrijfsorganisaties zich ertegen hebben verzet”. waarom ze, volgens de vakbond, ‘het recht lijken te hebben om de besluiten van de Raad van Ministers te vetoën’.
Wat de Europese Richtlijn 2019/1152 vereist
De Europese Richtlijn 2019/1152 over voorspelbare en transparante voorwaarden bevat belangrijke verbeteringen voor werknemers. In de eerste plaats geeft het hen het recht om een volledigere informatie over de omstandigheden waarin zij hun werk zullen uitvoeren.
Het biedt ook extra garanties over de voorspelbaarheid ervan en de vooraankondiging waarmee ze bekend moeten zijn, met elementen als de dagen waarop gewerkt gaat worden, de werkdag, het invullen van extra uren bij deeltijdcontracten of de verplichting dat al deze voorwaarden schriftelijk worden vastgelegd.
Een ander fundamenteel aspect van de standaard is dat proeftijden zouden worden aangescherptwat bij aanvang van het dienstverband maximaal zes maanden zou bedragen, net zoals zij niet zouden kunnen worden toegepast op contracten van zeer korte duur.