Het Ministerie van Arbeid en Sociale Economie heeft deze woensdag een nieuwe bijeenkomst gehouden met vakbonden en werkgevers om vooruitgang te boeken aan de tafel van de sociale dialoog en de werkdag terug te brengen tot 38,5 uur per week in 2024 en tot 37,5 uur in 2025. Deze maatregel zal worden geïmplementeerd zonder gevolgen voor de salarissen. (hetzelfde wordt nog steeds betaald) noch de overuren verhogenondanks de poging van de zakenlieden om de huidige limiet te verhogen.
Momenteel mogen, zoals bepaald in artikel 35 van het Arbeidersstatuut, niet meer dan 80 overuren per jaar worden gewerkt. Blijkbaar was het de bedoeling van de CEOE om deze limiet te verhogen naar 150 uur per jaar. De vakbonden ontkenden echter dat er over een dergelijke maatregel werd onderhandeld en maakten duidelijk dat het om een rode lijn gaat.
De vakbondsorganisaties zijn in deze kwestie zeer categorisch geweest en in feite heeft de UGT een rechtszaak tegen Spanje aangespannen bij het Europees Comité voor Sociale Rechten wegens niet-naleving van artikel 4 van het gemeenschapsrechtelijk kader, dat het recht van werknemers op een uitkering omvat. “een hogere beloning voor overuren, behalve in bepaalde bijzondere gevallen.”
In Spanje vereist de wet niet dat overuren duurder betaald moeten worden, zoals aangegeven in de Europese norm, alleen tegen dezelfde prijs als gewone uren, en in de klacht claimde de vakbond ook het hoge aantal dat niet eens beloond worden. Volgens gegevens van het Ministerie van Arbeid, Momenteel worden er wekelijks 6,5 miljoen verdiend, waarvan de helft onbetaald. In deze context heeft Infojobs zijn tweede rapport over tijdscontrole en uitbetaling van overuren gepubliceerd, en dit zijn de belangrijkste inzichten die het rapport onthult.
Overwerk en tijdcontrole
In 2021, twee jaar na de inwerkingtreding van de Tijdcontrolewet, voerde InfoJobs een onderzoek uit waaruit bleek dat de helft van de werknemers in Spanje overuren maakte die niet gecontroleerd of betaald werden. In de huidige context van het debat over de arbeidstijd heeft InfoJobs zijn tweede rapport over tijdscontrole en de betaling van overuren gepresenteerd, dat een actueel beeld geeft van de arbeidsomstandigheden.
Vermindering van onbetaalde overuren
Het InfoJobs-rapport constateert een aanzienlijke daling van het percentage werknemers dat overuren maakt, met 11 procentpunten ten opzichte van 2021. Toch is het zo dat 41% van de werknemers blijft buiten de werkdag extra uren werken.
Vergoeding voor overwerk
63% van de werknemers die overwerken geeft aan dat zij betaald worden, hetzij met loon, hetzij met vrije uren. Echter, 33% van de werknemers ontvangt geen enkele vergoeding voor hun overureneen percentage vergelijkbaar met dat van 2021.
Impact per geslacht en leeftijd
Uit het rapport blijkt dat 43% van de mannen en 38% van de vrouwen overwerkt. Jonge werknemers, tussen 16 en 24 jaar, zijn degenen die de meeste extra uren werken (58%), vergeleken met 33% van de werknemers tussen 55 en 65 jaar oud. Bovendien worden jongeren ook het meest gecompenseerd: 76% ontvangt een of andere vorm van beloning, een cijfer dat stijgt tot 91% als rekening wordt gehouden met vrije uren.
Intensiteit van overuren
Ondanks de afname van het aantal werknemers dat overwerkt, is het aantal gewerkte uren toegenomen. Een derde van de werknemers die overuren maken, bedraagt meer dan 5 uur per week. Met name 12% van de jongeren tussen 16 en 24 jaar werkt meer dan 10 uur extra per week.
Implementatie van tijdcontrole
De tijdscontrole in bedrijven laat de afgelopen drie jaar een lichte verbetering zien. In 2021, 75% van de werknemers verklaarde dat hun bedrijf tijdcontrole implementeerde, terwijl dit cijfer in 2024 is gestegen tot 77%. Het tijdcontrolesysteem komt echter minder vaak voor bij telewerkers, van wie een derde aangeeft deze controle niet te hebben in hun bedrijf.
Er moet aan artikel 34 van het Arbeidersstatuut worden herinnerd vereist dat alle bedrijven, ongeacht hun omvang, over dit register beschikken. Concreet wordt in artikel 34.9 vastgelegd dat “het bedrijf de dagelijkse registratie van de werkdag garandeert, waarin de specifieke begin- en eindtijd van de werkdag van elke werknemer moet zijn opgenomen.” Bovendien zal deze gedurende vier jaar moeten worden bewaard en ter beschikking moeten staan van de werknemers, hun vertegenwoordigers of de Arbeidsinspectie.
