Er zijn dagelijks veel voorbeelden te zien van bedrijven die hun toevlucht nemen stagiaires om zijn personeelsbestand uit te breiden en het werk van een gewone werknemer uit te voeren. De laatste daarvan is aanhangig gemaakt bij uitspraak 2407/2024 van het Hooggerechtshof van Xustiza in Galicië (TSXG) waartoe een bedrijf veroordeeld is een stagiair inhuren wegens overtreding van artikel 8 van Koninklijk Besluit 592/2014dat de externe academische praktijken van universiteitsstudenten reguleert.
De stagiair in kwestie verdiende 500 euro per maand en werkte op de salarisadministratie van het bedrijf. Tijdens een bezoek aan het bedrijf ontdekte de Arbeidsinspectie dat zij zes maanden geleden de masteropleiding Human Resources Management had afgerond en begreep dus dat het bedrijf zich had gecommitteerd rechtsfraude door een gewoon contract te verdoezelen met een studiebeurs.
Om deze reden heeft de Algemene Schatkist van de Sociale Zekerheid (TGSS) bij resolutie van 9-08-2022 de registratie als beursstudent onrechtmatig verklaard en dwong haar zich te laten registreren als werknemer in een gemeenschappelijk en voltijds arbeidsregime, gebaseerd op door de Arbeidsinspectie geverifieerde feiten. Tegelijkertijd werd een liquidatiewet uitgevaardigd, waartegen beroep werd aangetekend bij de Administratieve Rechtbank nummer 1 van Vigo. Het beroep tegen de registratieplicht werd echter afgewezen. Reden waarom deze zaak het Hooggerechtshof van Xustiza van Galicië bereikte, dat ook het beroep tegen de TSGG heeft afgewezen.
Er wordt niet voldaan aan de voorwaarden voor academische praktijken
Volgens de door de Arbeidsinspectie geverifieerde feiten had de stagiair opgetreden taken met autonomie, naast het feit dat er geen opleidingsplan of een mentor was die hun toezichthoudende en begeleidende functies echt vervulde.. Op dezelfde manier had de auteur de masteropleiding afgerond in juli 2021, toen het werkbezoek plaatsvond op 29 maart 2022, en pas dagen later stopte ze met het ontvangen van een beurs.
Wat dit laatste betreft, waarschuwen ze dat “de stages gekoppeld moeten worden aan de masteropleiding Human Resources Management en Labour Management en het blijkt dat de werkneemster haar postdoctorale studie al had afgerond, dus een gewone arbeidsovereenkomst of een opleidingsovereenkomst kwam overeen, in in overeenstemming met Art. 11 van de ET, maar niet die uitgevoerd krachtens Koninklijk Besluit 592/2014 waarbij externe academische praktijken worden gereguleerd.”
In feite stelt de uitspraak dat de stagiair Hij werkte “alsof hij gewoon een andere werknemer van het bedrijf was”. Om al deze redenen stelt de uitspraak dat, op basis van de bovenstaande redenen, “de vereisten van een opleidingsbeurscontract of een stagecontract niet voldoen”, dus wordt het beroep verworpen en dienovereenkomstig is het met de resolutie van de TGSS beschouwde dat Het contract werd uitgevoerd op grond van wetsfraude, waarbij een gewoon contract verborgen bleef.
