Slechts 18% van de overheidssteun aan Dana heeft de zelfstandigen bereikt en minder dan de helft heeft steun ontvangen

1. Het grootste deel van de hulp van DANA is toegewezen aan infrastructuur, en niet aan bedrijven
2. Administratieve vertragingen verstikken het productieve weefsel
3. Het Insurance Compensation Consortium moet nog 1.200 miljoen betalen
4. Gedwongen schulden en risico van sluiting

De Kamer van Koophandel van Valencia heeft cijfers omgezet in een realiteit die duizenden zelfstandigen al een jaar lang aan de kaak stellen: Het beloofde geld heeft degenen die het nodig hebben niet bereikt. Volgens het rapport Balance of the business situation of ground zero, een jaar na de Dana die een deel van het grootstedelijk gebied van Valencia verwoestte, 40% van de getroffen bedrijven en zelfstandigen blijft onbetaald geheel of gedeeltelijk overheidssteun.

Het is waar dat de regering deze dinsdag, en na bijna een jaar wachten, de goedkeuring heeft verleend hulppakket dat hij beloofde waarmee de financieringslijnen worden uitgebreid en de stopzetting van de activiteiten van zelfstandigen die hun bedrijf door Dana verwoest zagen worden. Het probleem is volgens de voorzitter van de Nationale Federatie van Verenigingen van Zelfstandigen (ATA), Lorenzo Amor, dat nu, na tien maanden, veel zelfstandigen zijn gesloten en “vrijwel niemand zal van deze stopzetting van de activiteiten kunnen profiteren die vanaf 1 februari gebruikt had moeten worden”

De economische wederopbouw is verre van voltooid en het productieve weefsel bevindt zich nog steeds in een kritieke situatie: tussen 10% en 20% van de kleine bedrijven loopt het risico te worden gesloten.

Aan de vooravond van deze eerste verjaardag keurde de regering eindelijk buitengewone steun goed voor de stopzetting van de activiteiten van zelfstandigen die door de overstromingen waren getroffen. Dit is een maatregel waar in de Valenciaanse Gemeenschap al een jaar om wordt gevraagd. De president van ATA in de regio, Alberto Ara, hekelde dat de door Dana getroffen zelfstandigen “we zijn behandeld als tweederangsburgers”, en betreurde de vertraging bij het implementeren van steun die ontstaat wanneer duizenden mensen al schulden hebben moeten maken of direct moeten stoppen.

En ondanks het feit dat de centrale regering en de Generalitat Valenciana dat beweren Er is al 5.075,7 miljoen euro gemobiliseerd Wat herstel betreft, heeft slechts een klein deel de productieve structuur bereikt. Volgens het rapport is slechts 17% van de uitgevoerde middelen is daadwerkelijk toegewezen aan zelfstandigen en bedrijven. Het grootste deel van het geld is besteed aan openbare werken, infrastructuur en gemeenten, waarbij degenen die de economie van de regio elke dag weer op gang brengen op de achtergrond blijven.

De gegevens bevestigen het gevoel van economische verlatenheid dat bedrijven in ground zero ervaren, waaronder gemeenten als Paiporta, Catarroja, Algemesí, Aldaia, Alfafar, de hoofdstad van Valencia of Riba-roja de Túria. Daar, Industriële pakhuizen werden verwoest, machines werden onbruikbaar en familiebedrijven en werkplaatsen werden maandenlang gesloten.

Het grootste deel van de hulp van Dana is besteed aan infrastructuur, en niet aan het bedrijfsleven

Het onderzoek van Cámara Valencia beschrijft dat gedetailleerd Overheidsgeld bereikt het productieve weefsel niet. De verdeling van de middelen laat een enorme ongelijkheid zien: terwijl 67% is toegewezen aan infrastructuur en gemeenteraden, is slechts 17% naar bedrijven en zelfstandigen gegaan en 8,5% naar gezinnen. Kleinere bedrijven zijn op de laatste plaats gekomen.

Volgens de Vooral in de sectoren is de situatie ernstig bijna volledig bestaat uit zelfstandigen en micro-ondernemingen, zoals horeca, handel, reparatiewerkplaatsen, lokale logistiek en professionele basisdiensten. In deze sectoren loopt tussen de 10% en 20% van de bedrijven nog steeds een reëel risico op definitieve sluiting als gevolg van een gebrek aan liquiditeit.

Omdat de activiteiten na de overstroming waren ingestort, er geen inkomsten waren en de hulp uitstelde, werden veel ondernemers gedwongen schulden aan te gaan om te kunnen overleven. Bankleningen, ICO-lijnen, snelle leningen of geld van familieleden werden de trend De enige manier om het bedrijf draaiende te houden, terwijl we wachten op oplossingen die nooit zijn gekomen. Maar die resoluties zijn voor velen van hen nog steeds niet gekomen.

Volgens het onderzoek is het gebruikelijk dat overheidssteun wordt aangekondigd op persconferenties – zoals die van gisteren, zonder verder te gaan – terwijl In de praktijk liep de verwerking maandenlang vast. De Kamer van Koophandel van Valencia verzamelt getuigenissen van zakenlieden die, nadat ze geen reactie van de regering hadden ontvangen, hun wederopbouw moesten stopzetten omdat ze deze zonder steun niet konden blijven financieren.

Administratieve vertragingen verstikken het productieve weefsel

Het rapport wijst rechtstreeks op de bureaucratie als hoofdschuldige van het ineenstorten van de hulp. De complexiteit van de procedure is een van de grootste obstakels geweest en heeft voor een knelpunt in het openbaar bestuur gezorgd.

Econoom Juan Carlos Higueras, vice-decaan van de EAE Business School, is het met deze kwestie eens en legt aan deze krant uit: “De belangrijkste oorzaak is de administratieve complexiteit van het hulpsysteem, buitensporig bureaucratisch en verspreid.” De deskundige voegde eraan toe dat “een procedure meer is ontworpen om fouten of fraude te voorkomen dan om een ​​flexibel antwoord te bieden aan degenen die het echt nodig hebben.”

Het gebrek aan coördinatie tussen de overheden heeft het probleem verergerd. Volgens het rapport is De aanvragen moesten via verschillende lokale, regionale en staatsdepartementen gaan, die elk verschillende documentatie vereisen. Dit zorgde voor voortdurende vertragingen en eeuwige dossiers, en dwong veel bedrijven meerdere keren dezelfde papieren in te dienen.

Higueras benadrukt nog een andere sleutelfactor: “Veel kleine en middelgrote ondernemingen hebben geen technische middelen of advies om dergelijke bureaucratische dossiers te beheren.” Kleine bedrijven zonder administratief personeel of tijd om zich te wijden aan complexe procedures Ze zijn verloren gegaan tussen verschillende vormen, eisen en digitale platforms. “De file ligt zowel in het gebrek aan personeel op de kantoren als in een overdreven formalistische opzet van het proces”, concludeerde Higueras.

Het Insurance Compensation Consortium moet nog 1.200 miljoen betalen

Naast overheidssteun hebben veel bedrijven en zelfstandigen maanden moeten wachten op compensatie van het Insurance Compensation Consortium. Volgens het rapport is Er werden bijna 250.000 schadedossiers ingediend. 96% is al opgelost, maar voor de resterende 4% is ruim 1.200 miljoen euro aan openstaande betalingen opgebouwd.

Die 4% is niet residuaal. Het treft vooral industriële, agrarische en commerciële bedrijven met een grote economische impact, waarvan de dossiers groter zijn. Het zijn bedrijven die gedwongen worden te heropenen zonder te weten hoeveel geld ze uiteindelijk zullen ontvangen. waardoor investeringen, reparatiewerkzaamheden en het inhuren van personeel worden geblokkeerd.

De Ondernemersfederatie van de Valenciaanse Gemeenschap bekritiseert in het rapport dat de centrale overheid deze compensaties meeneemt in de berekening van de totale door Dana verleende steun. Onthoud dat Het gaat niet om gemeenschapsgeld, maar om verzekeringsdekking gefinancierd door toeslagen op particulier beleid. Door ze als hulp te beschouwen, wordt het officiële saldo kunstmatig ‘opgeblazen’.

Gedwongen schulden en risico van sluiting

De Gebrek aan liquiditeit blijft de grootste uitdaging van het productieve weefsel in het getroffen gebied. De Kamer waarschuwt dat talloze bedrijven investeringen hebben moeten opgeven, personeel hebben moeten inkrimpen of machines moeten verkopen om weerstand te bieden. Anderen zijn eenvoudigweg van de economische kaart verdwenen.

Vijgenbomen waarschuwen voor gevolgen op de middellange termijn: “Gedwongen schulden eroderen de toekomstige winstgevendheid van bedrijven en beperkt hun investeringscapaciteit.” Hij voegt eraan toe dat deze situatie “het herstel van de werkgelegenheid vertraagt ​​en de concurrentiekracht van het gebied verslechtert.” Een bedrijf dat sluit, verliest niet alleen zijn eigenaar, maar ook zijn leveranciers, klanten en werknemers.

In gemeenten als Catarroja, Paiporta of Aldaia, De leegstaande panden en verlaten industriële pakhuizen laten zien dat het economisch herstel onvolledig is. Ondertussen blijven de getroffen zelfstandigen een noodsysteem eisen dat echt werkt, zonder buitensporige bureaucratie en met behendigheid in de besluitvorming.

Higueras stelt dringende hervormingen voor, zoals “implementeer een digitaal enkel venster met openbare traceerbaarheid van elk bestand.” Het roept ook op tot “onmiddellijke overbruggingsfinancieringslijnen om sluitingen vanwege een gebrek aan liquiditeit te voorkomen” en een “echte administratieve vereenvoudiging op alle institutionele niveaus.”

Het rapport concludeert dat, zonder de traagheid van de hulp en het gebrek aan liquiditeit te corrigeren, een deel van het economische weefsel van ground zero ernstig gevaar loopt te verdwijnen.