Het Hooggerechtshof van Baskenland verklaard afkomstig het tuchtontslag van een televerkoper wegens een vrijwillige vermindering van haar werkprestaties (kreeg geen enkele verkoop in meer dan 1.500 contacten); te laat op het werk komen en de tijdregistratie manipuleren; en gebruik zelfs werkuren voor persoonlijke doeleindenhoe u online winkelt.
De werknemer in kwestie was sinds oktober 2016 in dienst bij het bedrijf en had een voltijds contract van onbepaalde duur, met een bruto jaarsalaris van 30.615,83 euro. Het was maart 2024 toen het bedrijf hem op de hoogte bracht zijn disciplinair ontslag met ingang van diezelfde dag, op basis van de artikelen 54.1 en 54.2 van het Arbeidersstatuut.
In de eerste plaats beweerden zij een voortdurende en vrijwillige afname van de werkprestaties, die was afgeleid van de maandelijkse objectieve evaluatie die door het bedrijf werd uitgevoerd, waarbij de ontvangen contacten en de omzet werden gemeten. Bij deze leek het erop In januari ontving hij 721 contacten en deed geen enkele verkoop; In februari werden 808 contacten ontvangen, maar geen enkele werd gerealiseerd (productiviteitsratio van 0%).terwijl het ter vergelijking in december 2 had bereikt met 104 ontvangen contacten en in 31 september met 451 ontvangen contacten.
Misbruik van vertrouwen, afwezigheden en vertragingen
Samen met de vermindering van het werk beweerde het bedrijf een schending van de contractuele goede trouw en vertrouwensbreuk. Nadat ze de geschiedenis van de werkcomputer van de telemarketeer hadden bekeken, zagen ze dat deze was verwijderd, behalve op 21, 22 en 23 februari. Op die dagen stemde Juliana ermee in om tijdens haar werkuren een persoonlijke beroepsopleiding te volgen, huishoudelijke aankopen te doen in supermarkten (Día en Carrefour) en online aankopen te doen (Amazon en Temu).
Het bedrijf vermeldde het bestaan van een video-opname (hoewel het deze niet in fysiek formaat bijvoegde, slechts een screenshot) die deze praktijken liet zien. Daarnaast, Hij was eerder bekeurd omdat hij rookte op kantoor en herhaaldelijk naar buiten ging zonder de zoektocht te onderbreken..
Ten slotte beweerde het bedrijf, ter rechtvaardiging van het disciplinair ontslag, dat het zich herhaaldelijk en ten onrechte niet op de hoogte had gehouden van de aanwezigheid of de stiptheid op het werk. Om dit te doen werd het volledige record gepresenteerd, waarin in januari en februari 2024 talloze bijna dagelijkse vertragingen werden geregistreerd, variërend van 5 minuten tot meer dan 3 en een half uur. Hij werd er ook van beschuldigd met de plaat te hebben geknoeid door deze niet te pauzeren aan het einde van de dag, door de klokken voor de maaltijdpauze niet te markeren, zonder voorafgaande kennisgeving vroeg van het werk te gaan, of niet uit te klokken voor het ontbijt of door te roken.
De werknemer klaagt, maar de rechtbank verklaart haar ontslag rechtvaardig
De werkneemster was niet tevreden met haar ontslag en besloot een klacht in te dienen, maar de Sociale Rechtbank nr. 4 van Bilbao wees haar claim af en verklaarde dat het ontslag gerechtvaardigd was. Omdat hij nog steeds niet tevreden was, probeerde hij het opnieuw en diende een verzoekschrift in bij het Hooggerechtshof van Baskenland. Hierin beweerde hij dat het bedrijf zijn gedrag had getolereerd, dat de aanhoudende en vrijwillige prestatiedaling niet was bewezen, dat er geen objectieve vergelijking met andere verkopers was gemaakt en dat het bedrijf de controle op computeractiviteit niet rapporteerde.
Ten eerste herinnerde de rechtbank eraan dat het bedrijf feitelijk geen disciplinaire maatregel kan opleggen als het eerder hetzelfde gedrag heeft getolereerd. Echter, In dit geval stellen zij vast dat er geen bewijs is van deze tolerantie, aangezien het bedrijf de werkneemster had gewaarschuwd voor haar onregelmatige gedrag..
Met betrekking tot de prestatievermindering merkt de rechtbank op dat er sprake was van een gebrek aan activiteit bij sommige maandelijkse oefeningen (0% productiviteit in januari en februari 2024) en dat de specifieke doelstellingen die het bedrijf had gedefinieerd onverschillig waren, aangezien het bewezen was en de werknemer het gebrek aan “enige vorm van productiviteit” niet weerlegde.
Met betrekking tot het gebruik van computermedia was de TSJ van Baskenland van oordeel dat het argument van de werknemer onvoldoende was, aangezien zij de bewezen feiten, zoals persoonlijke aankopen of de opleiding die zij tijdens werktijd had gevolgd, niet kon weerleggen. Om al deze redenen hebben zij zijn beroep afgewezen en bevestigd dat het om een passend disciplinair ontslag ging. Tegen deze uitspraak was het mogelijk beroep tot unificatie van de leer in te stellen bij de Hoge Raad.
