Het Hooggerechtshof van Xustiza van Galicië heeft dat gedaan verklaard afkomstig het tuchtontslag van een medewerker van de vuilophaaldienst in A Coruna voor het niet gebruiken van het reflecterende vest in risicogebieden en wegens schending van de contractuele goede trouw, als gevolg van “overdreven” en ongerechtvaardigde ijver bij het controleren van de veiligheid van vrachtwagens tijdens een staking waaraan hij in 2024 deelnam.
De betreffende medewerker was sinds juni 2017 werkzaam bij de dealer, met de categorie ‘2e werkplaatsmedewerker’ en een gemiddeld brutomaandsalaris van 3.109,92 euro. Hij was naast lid van de stakingscommissie ook lid van de ondernemingscommissie en de gezondheids- en veiligheidscommissie, behorend tot de vakbond STL.
Op 17 juli 2024 opende het bedrijf een dossier en als gevolg daarvan informeerden ze hem op 14 augustus via de bijbehorende brief zijn disciplinair ontslagmet ingang van diezelfde dag. De gebeurtenissen waarvoor ze besloten hem te ontslaan, vonden plaats tijdens een staking van onbepaalde duur, die plaatsvond tussen 24 juni en 16 augustus 2024.
In dit geval ging deze werknemer samen met anderen op meerdere dagen (in juni en juli) naar het vertrekpunt van de vrachtwagens (nachtdienst, beginnend om 00.00 uur) om de voertuigen stil te zetten en inspecties uit te voeren. In een aantal daarvan (op 24, 25 en 26 juni) voerde hij de inspecties uit op de esplanade van de in- en uitgangen van vrachtwagens. zonder het reflecterende vest aan te trekken of enige andere maatregel te volgen die een betere zichtbaarheid mogelijk maakt. Dit gebeurde in een gebied met constant verkeer van zware voertuigen, gedurende de nacht.
Bovendien vertelde hij gedurende meerdere dagen (28, 29 juni, 4 en 5 juli) aan de ploegbaas dat de voertuigen vanwege veiligheidsproblemen niet konden vertrekken. Het bedrijf gaf aan dat de vrachtwagens voldeden aan de preventieve regelgeving en UNE 15001-normen en probeerde de inspectie van voertuigen tijdens werkplaatsuren te vergemakkelijken, maar de werknemer wilde deze uren niet bijwonen. Dit verificatiegedragzoals vermeld in uitspraak 2063-25, Het was “ongehoord” omdat het nog nooit zo vaak was gedaan en alleen plaatsvond tijdens de stakingsperiode van tien dagen.. Er werd vastgesteld dat het doel van deze controle was om het vertrek van de vrachtwagens te vertragen, van gemiddeld 30 minuten voor 20 voertuigen tot meer dan een uur, om de routes en het bedrijf te schaden.
De werknemer besluit een claim in te dienen
De werknemer was niet tevreden met het ontslag en besloot een klacht in te dienen, maar de Sociale Rechtbank nr. 5 van A Coruña wees zijn claim af en verklaarde de oorsprong van het tuchtontslag. Omdat hij nog steeds ontevreden was, besloot hij opnieuw een klacht in te dienen en een verzoekschrift in te dienen bij het Hooggerechtshof van Xustiza in Galicië. Ook dit beroep werd echter afgewezen.
De TSX van Galicië bevestigt dat het disciplinaire ontslag passend is
Het Hooggerechtshof van Xustiza in Galicië verwierp het beroep van de werknemer en bevestigde dat zijn disciplinair ontslag passend was. De rechtbank concludeerde dat de overtredingen begaan door de werknemer “zeer ernstig” waren en dat ze “in de toepasselijke regelgeving waren opgenomen omdat ze de gekozen zeer ernstige sanctie verdienden (ontslag).”
In die zin wijzen zij erop dat “het niet gebruiken van het vest gedurende drie nachten, ondanks de verplichting ervan” (artikel 44.3.XIII van de Prezero España SAU-overeenkomst) en “buitensporige ijver bij het controleren van de naleving van de veiligheidsvoorschriften op de momenten dat de staking plaatsvond” bewezen waren. In dit verband benadrukten zij het feit dat de werknemer, Als lid van de veiligheids- en gezondheidscommissie zal hij in het gebied worden geplaatst waar vrachtwagens passeren en hen benaderen “zonder enig reflecterend of veiligheidselement te dragen.”.
Dit gedrag is volgens de rechtbank “maakt op zichzelf een passend ontslag mogelijk, niet alleen vanwege het persoonlijk risico dat wordt gelopen, maar ook vanwege de gevolgen die zich voor de onderneming kunnen voordoen.Ook waarschuwden ze dat “de werknemer zijn recht op veiligheid op het werk niet kan hebben en bij wet verplicht is de regelgeving na te leven die daartoe in het bedrijf wordt ingevoerd.”
Met betrekking tot het tweede feit wijst de rechtbank er in de uitspraak van de lagere rechtbank op dat “er een reeks punten wordt opgemerkt die ons in staat stellen tot de conclusie te komen dat Het werk van appellant werd tijdens de dagen van de staking uitgevoerd om het vertrek van de vrachtwagens te vertragen en schade te veroorzaken die verder ging dan het conflict zelf, met behulp van valse middelen en daarom laakbaar en strafbaar.”.
Deze taken bestonden uit het uitvoeren van een controle van de vrachtwagens “waarbij voortdurend gebreken werden opgemerkt die terugzending naar de garage vereisten, maar dit heeft niet tot enige klacht geleid, noch heeft het een probleem opgeleverd bij het uitvoeren van de service met die vrachtwagens buiten de stakingsdagen, noch wilde appellant op het tijdstip dat het bedrijf hem had aangegeven naar werkplaatsen gaan om de veiligheidsomstandigheden van de vrachtwagens te controleren, afgezien van het feit dat ze voldeden aan preventieve voorschriften en UNE-normen 15001”.
Dit, zo concludeerde de TSX van Galicië, vormde een schending van de contractuele goede trouw (artikel 54.2.d van het Arbeidersstatuut) “en maakt dat hij een passend ontslag verdient.” Het vonnis is niet definitief en er zou beroep tegen kunnen worden ingesteld voor de eenmaking van de leerstellingen bij het Hooggerechtshof.
