Moderne bedreigingen vereisen moderne oplossingen en bedrijven moeten tegenwoordig meer doen dan alleen de basisvoorzieningen voor hun personeel bieden.
Cyberbeveiliging is van cruciaal belang voor elke organisatie en elk individu op deze planeet. Vooral naarmate technologieën en bedreigingen geavanceerder worden en het moeilijker wordt om echt van nep te onderscheiden.
Met dat in gedachten hebben bedrijven die in 2025 actief zijn een ethische verantwoordelijkheid om hun personeel niet alleen de basisbeginselen te leren als het gaat om online veiligheid. Hoe kunnen werkgevers vandaag de dag een sfeer creëren die cyberhygiëne en goede praktijken bevordert?
Consistentie is de sleutel
Een van de grootste fouten die een organisatie kan maken als het gaat om cyberbeveiliging, is op hun lauweren rusten en laf zijn over bedrijfsbrede trainingen. Hoewel er bepaalde aspecten van de training zijn die niet vaak hoeven te worden herhaald, behoort cyberbeveiliging daar niet toe en eenmalige cursussen zullen werknemers eenvoudigweg niet de vaardigheden geven die ze nodig hebben om door een vluchtige en veranderende omgeving te navigeren.
Aan het begin van elk jaar moeten bedrijven een strategie voor twaalf maanden ontwikkelen waarin het plan voor het komende jaar wordt geschetst. Hierin worden de basisprincipes, trends en patronen, belangrijke technologie, potentiële oplichting, eerdere voorbeelden van goede en slechte praktijken, het doel dat elke werknemer moet nastreven, en een deadline besproken.
Binnen die strategie moet er ook ruimte zijn voor alles wat nieuw of relevant is dat het hele jaar door naar voren komt en werkgevers willen misschien zelfs externe cybersecurity-experts inschakelen om een paar spoedcursussen te volgen die betrokkenheid en fundamentele kennis vergroten. De belangrijkste boodschap hier is dat u zich nooit op cyberbeveiliging moet concentreren; het moet de kern vormen van alles wat u doet.
Wees creatief
Omdat moderne systemen zo geavanceerd worden, neemt het dreigingsniveau toe en moeten organisaties ongelooflijk proactief zijn over de manier waarop ze kwaadaardige aanvallen of gedragingen identificeren, beheren en herstellen. Dat gezegd hebbende: het feit dat iets ouder is, betekent niet dat het geen waarde heeft. In dit geval moet wat ouder is echter worden aangepast en gemoderniseerd om de huidige problemen aan te pakken, wat betekent dat werkgevers een beetje creativiteit moeten tonen bij het ontwikkelen van groeiplannen.
Werknemers moeten bijvoorbeeld worden aangemoedigd om een breed scala aan vaardigheden te leren, zoals unieke vaardigheden programmeertalen die door bedreigingsactoren kunnen worden gebruikt om kwetsbaarheden te misbruiken. Hoe meer je weet over hoe de andere partij opereert, hoe gemakkelijker het zal zijn om aanvallen te bestrijden en de verdediging te versterken.
Phishing-simulaties, gecontroleerde oefeningen die een social engineering-aanval nabootsen, kunnen ook worden gebruikt om te zien hoe het personeel reageert op verdachte activiteiten. Er zijn een aantal tools en platforms die u kunt gebruiken om de phishing-simulatie te maken en daarna zijn er manieren om de reactie te analyseren en feedback te geven.
Als alternatief kunnen ethische hackers die opzettelijk toegang krijgen tot uw systeem buiten de standaardportals – met uw toestemming uiteraard – een goed inzicht geven in hoe kwetsbaar of kwetsbaar uw netwerken eigenlijk zijn.
Hoewel u misschien een externe ethische hacker wilt inhuren, kunt u, als u werkelijk institutionele cyberkennis van de grond af aan wilt opbouwen, overwegen om hackvaardigheden binnen de organisatie te ontwikkelen, de algehele vaardigheden uit te breiden en een niche op dit specifieke gebied te vinden.
Het is geen eenmanszaak
In een poging om middelen en werklast te isoleren, scheiden organisaties vaak verschillende teams, waardoor het contact wordt beperkt en er een soort 'afgesloten'-mentaliteit ontstaat, waar het, als het niet specifiek uw taak is, uit het zicht en uit het hart is. Dit kan enorm effectief zijn en ervoor zorgen dat mensen zich kunnen concentreren op hun taken. Een nadeel is echter dat er minder wordt samengewerkt aan projecten of beleid dat iedereen van bovenaf raakt.
In 2025 is cyberbeveiliging zo ver gevorderd dat het niet meer de taak van één persoon of team is om deze in stand te houden. Iedereen die verbonden is met de systemen van een bedrijf moet meer dan rudimentaire vaardigheden hebben en zich bewust zijn van hoe de cyberinfrastructuur wordt ondersteund en beschermd. Om dat te laten gebeuren, moeten alle medewerkers regelmatig deelnemen aan trainingen op het gebied van cybervaardigheden, toegang hebben tot tutorials en handleidingen waarin de stappen voor het melden van problemen gedetailleerd worden beschreven, en moet er een duidelijke hiërarchie zijn bij het escaleren van een probleem.
Informatie over nieuwe tools en technologieën moet worden gedeeld, evenals wie bevoegd is om deze te gebruiken en wanneer er zich een probleem voordoet en is opgelost, is het belangrijk dat iedereen wordt betrokken bij de discussie over hoe het probleem is ontstaan, hoe het werd geïdentificeerd, hoe het werd opgelost en welke voortdurende impact het heeft.
Uiteindelijk is cyberbeveiliging niet een terrein waar welk bedrijf of welke werknemer zich dan ook in kan veroorloven. Het is het enige wat een organisatie ervan weerhoudt om privégegevens publiekelijk te delen. Het ongedaan maken van die schade kan veel langer duren dan ervoor zorgen dat je vanaf het begin over een sterke infrastructuur beschikt.
