De affaire bleef discreet, maar de firma Voltaire Avocats stemde ermee in er achteraf commentaar op te geven, en op voorwaarde van anonimiteit voor de cliënt: “Eind december vorig jaar was het zegt David Guillouet, advocaat en oprichter van het kantoor. Onze klant vroeg ons om een ongekende sociale beweging te leiden: een telewerkersstaking”
Ongepubliceerd, grappig maar nogal logisch, want hierin IT-dochteronderneming van een grote industriële groep, medewerkers werken allemaal op afstand. Ze communiceren alleen via het scherm.
Juridische staking?
Het management werd door de vakbondsorganisaties geïnformeerd via een stakingsaankondiging voor onbepaalde tijd per e-mail. Er werd een totale, collectieve werkonderbreking aangekondigd, waarin professionele eisen (voornamelijk salaris) werden gespecificeerd. Er was dus aan alle voorwaarden voldaan om de staking legaal te laten zijn.
Aan de andere kant kreeg de werkgever nog meer hoofdpijn:
Persoonlijk vragen wij leidinggevenden om te controleren wie er wel en wie niet aanwezig is. Dat is vrij eenvoudig. Maar als mensen 100% telewerken achter hun toetsenbord, en aangezien er geen “#I’monstrike”-knop is, hoe weet ik dan wie in staking is en wie niet?
David Guillouet, advocaat en oprichter van de firma Voltaire Avocats
Hoe herken je stakers die thuiswerken?
De kwestie van de inhoudingen op de salarissen was secundair, benadrukt de advocaat. “Het meest urgente probleem voor de werkgever was vooral organisatorisch. Hoe kunnen we de bedrijfscontinuïteit garanderen als we niet weten wie er op hun post zit? »
Waarom controleert u niet gewoon wie er inlogt op zijn werkplek – een essentieel digitaal slot voor elke medewerker? “Omdat het geen betrouwbare indicator is, herinnert David Guillouet zich. Mogelijk zijn er opvallende medewerkers die toch inloggen op hun sessie, al was het maar om hun verlofteller te checken. Het feit dat een medewerker verbonden is, betekent niet dat hij of zij aan het werk is. » En vice versa.
De werkgever vroeg daarom aan elke werknemer via interne communicatiemiddelen of hij of zij in staking was of niet. “De meesten reageerden. Degenen die dat niet deden, werden als stakers beschouwd. »
Zijn de niet-stakers werkelijk?
Dit onderzoek is echter niet 100% betrouwbaar volgens de advocaat: “Het telewerkaspect zorgt voor extra complexiteit omdat er altijd slimme mensen zullen zijn die zichzelf niet tot staker verklaren, maar een werk-om-te-heers-staking of een stille staking ondernemen, wat vormen van illegale stakingen zijn. En bij thuiswerken valt het minder op dat je een gebrekkige uitvoering van de dienst opmerkt” EIn niet-juridische termen is het niet eenvoudig om op afstand iemand te detecteren die niet of niet voldoende werkt.
“In plaats van bijvoorbeeld binnen 3 seconden te reageren op een klant, laat de medewerker hem 3 minuten wachten. Uiteindelijk zal dat niet echt blijken, maar uiteindelijk zal de werkgever onrecht zijn aangedaan.”.
Ook voor de vakbonden hoofdpijn
De telewerkersstaking is ook een ophef aan de kant van de vakbondsorganisaties. Als er medewerkers in het bedrijf aanwezig zijn, kunnen stakers gemakkelijk bij elkaar komen. “Wat niet het geval is bij een teleaanval. Zij hebben in principe niet het recht om tijdens hun staking gebruik te maken van klassieke vergadermiddelen als Zoom, Slack of Teams. Dat gezegd hebbende, is het voor de werkgever erg moeilijk om onderscheid te maken tussen een werkteam en een spitsteam…”herkent de advocaat.
Deze staking duurde slechts één dag en de eisen waren overweldigend. Een beknoptheid die lijkt te bewijzen dat een sociaal orgaan, “verspreid als een puzzel”, moeilijker te mobiliseren is, of samen te brengen in een AVA om te protesteren.
