Het FOMO-syndroom treft leidinggevenden

Nieuws

Cijfers om tussen de regels door te lezen

Niets nieuws onder de zon? De derde Cadrometer* uitgevoerd door Ipsos voor Randstad Search lijkt cijfers samen te brengen die de kaarten niet opnieuw schudden:

  • Acht op de tien leidinggevenden zeggen tevreden te zijn met hun professionele leven
  • 80% zegt gehecht te zijn aan hun huidige bedrijf
  • Bijna zeven op de tien zegt naar de markt te luisteren
  • Verloning, evenwicht tussen werk en privéleven en werksfeer blijven de belangrijkste criteria voor leidinggevenden bij het kiezen van een bedrijf.
  • Leidinggevenden hebben hoge verwachtingen op het gebied van opleiding, flexibiliteit op het werk en werknemerservaring
  • 74% zegt overwerkt te zijn en cognitieve overbelasting te ervaren op het werk

Maar onder deze zoemende gegevens trekken twee cijfers de aandacht:

  • Leidinggevenden zijn van plan korter bij hetzelfde bedrijf te blijven: hun loyaliteit is gestegen van 14,1 jaar in 2023 naar 9,7 jaar in 2024
  • Twee derde van de ondervraagde leidinggevenden is bereid terug te keren naar een voormalig bedrijf

Dit is interessant…

Professionele FOMO, tussen angst en frustratie

69% van de leidinggevenden zegt open te staan ​​voor nieuwe kansen “zelfs als ze zich goed voelen in hun bedrijf”, aldus Cadromètre 2024. Maar waarom kijken deze leidinggevenden, zelfs als ze tevreden zijn met hun huidige situatie, ergens anders? En waarom daalt hun professionele loyaliteit?

Omdat ze weten dat ze gewild zijn op de arbeidsmarkt, lijken ze toe te geven aan het ‘Fear of Missing Out’-syndroom, de beroemde FOMO, of de onophoudelijke angst om iets te missen In het Frans in de tekst.

Deze faalangst beperkt zich niet tot sociale media of datingsites; het is ook aanwezig in het beroepsleven en vooral bij het zoeken naar werk. Via deze cijfers uiten zeven op de tien leidinggevenden de angst een beter salarisaanbod, betere arbeidsvoorwaarden en interessantere missies mis te lopen.

Een derde van hen heeft de ambitie om in de komende zes maanden van bedrijf te veranderen, en wel om een ​​simpele reden: het salaris.

Angst iets missen of frustratie van niet genoeg hebben? Door op posities terecht te komen die zeker interessant zijn, maar zonder uitzicht op een salarisverhoging, kunnen leidinggevenden niet langer opgeven. En weet nu hoe u voortdurend alert kunt blijven.

65% van de leidinggevenden maakt zich zorgen over hun koopkracht. En voor bijna een derde van hen weerspiegelt hun salaris niet hun vaardigheden, hun persoonlijke investeringen of hun werklast.

Een andere onvervulde behoefte die dit FOMO-syndroom voedt: flexibiliteit. 37% van de leidinggevenden streeft naar meer flexibiliteit in hun dagelijks leven, terwijl 38% totale onafhankelijkheid wil bij de organisatie van hun werk.

Cognitieve overbelasting, een stil kwaad

Maar het is niet alleen het salaris dat hen dwars zit. Daar Mentale gezondheid leidinggevenden is geen klein onderwerp. Drie op de vier leidinggevenden ervaren cognitieve overbelasting die hun mentale welzijn beïnvloedt. Het is enorm. Intense stress, moeite met het loskoppelen, professionele burn-out of zelfs een gevoel van verlies van zingeving op het werk,… Kwaadheden die leidinggevenden niet langer zonder aarzelen willen verdragen.

Dit beroemde gevoel komt niet noodzakelijkerwijs terug in de MVO-verplichtingen van het bedrijf, maar eerder in het vermogen om de impact van zijn acties op een dagelijkse basis te kunnen zien.

Laurent Polet, professor aan de CentraleSupélec-school en essayist, uittreksel uit zijn getuigenis pagina 15 van Cadroscope Randstad/Ipsos

Diva-bestuurders of dove werkgevers? Het antwoord doet er niet toe, want op een arbeidsmarkt die de overhand geeft aan leidinggevenden, aarzelen ze niet om daarvan te profiteren. Bij gebrek aan effectieve oplossingen – initiatieven zoals het reguleren van e-mailstromen en het terugdringen van het aantal vergaderingen zijn niet voldoende – proberen zeven op de tien leidinggevenden op eigen kracht aan dit groeiende ongemak te ontsnappen. En het FOMO-syndroom is een symptoom waarvan werkgevers zich nog niet bewust zijn van de schade.

We observeren een vorm van verzadiging, van vermoeidheid die verband houdt met het tempo, de dichtheid en de intensiteit van het werk. Leidinggevenden klagen dat ze geen tijd meer hebben om hun werk te doen. Om de motivatie vast te houden, is de uitdaging voor de organisatie het verlichten van de processen en de werkdruk, om ademloze leidinggevenden wat ademruimte te geven.

Laurent Polet, professor aan de CentraleSupélec-school en essayist, uittreksel uit zijn getuigenis pagina 15 van Cadroscope Randstad/Ipsos

Afnemende loyaliteit en het ‘boemerangframe’-syndroom

Het onderzoek wijst op een dalende loyaliteit: van 14,1 jaar in 2023 naar 9,7 jaar dit jaar. Goed nieuws voor leidinggevenden (vrijwillige mobiliteit is een reflex van een goede professionele gezondheid in redelijke doses), maar slecht nieuws voor werkgevers. Dit verlies van 4 “loyaliteits”-punten in één jaar toont aan dat ze inspanningen moeten leveren op het gebied van retentie.

Een ander fenomeen, dat van de ‘boemerangbestuurders’, wint terrein.

Eén op de vijf leidinggevenden is al teruggekeerd naar een bedrijf dat ze hadden verlaten. Het is weinig, maar het neemt toe. Waarom deze tendens? Omdat het gras elders niet noodzakelijkerwijs groener is en bepaalde werkgevers, geconfronteerd met een krappe arbeidsmarkt, hebben geleerd voor hun “off boarding” te zorgen. Ze weten dat een goed beheerd vertrek de deur openzet voor een terugkeer. Sommige bedrijven aarzelen niet langer om voormalige werknemers, die al bekend zijn met hun praktijken, te re-integreren.

De loyaliteit van leidinggevenden aan een bedrijf wordt korter, maar goede werkgevers, zij die weten hoe ze naar hen moeten luisteren en aan hun verwachtingen kunnen voldoen, hebben nog steeds alle kans om ze te behouden of zelfs te zien terugkeren. Om dit te bereiken zullen ze dit delicate evenwicht moeten vinden tussen het bieden van optimale arbeidsomstandigheden en het voldoen aan de diepe ambities van leidinggevenden, terwijl ze hun FOMO-syndroom in de gaten moeten houden.

* Cadroscope 2024-methodologie

Het onderzoek werd uitgevoerd door het opiniepeilingsinstituut Ipsos onder een steekproef van 1.200 actieve leidinggevenden in de particuliere sector, wier vaste jaarlijkse beloning minimaal € 35.000 bruto bedraagt ​​als ze in de provincies wonen en minimaal € 40.000 bruto als ze in de regio Parijs wonen. . De representativiteit van de steekproef wordt verzekerd door een beredeneerd quotum van 100 leidinggevenden per regio. Enquête online uitgevoerd tussen 1 en 22 februari 2024.