De jager heeft technieken van Sioux om op de goede directe lijn te komen.
Met online bases, sociale netwerken en facebook, zoals radiojournalisten nu zeggen, hebben we al een leuke kleine speeltuin. Het zit ‘m allemaal in de vingerzetting van het juiste trefwoord. We vinden het leuk om door de magie van Booleaanse zoekopdrachten te bladeren, de uitdrukking “precieze term” die de parels van het web naar voren zal brengen. Het is een hele kunst om erachter te komen hoe de mensen die je zoekt zich willen presenteren. Als ik een interim-accountant zoek, typ ik “daf in interim-management” in en ben ik meteen productiever. Want de kandidaat maakt zich altijd een beetje slimmer dan hij is.
Maar niet iedereen zit op Facebook en complete organigrammen van bedrijven zijn zeldzaam, zelfs in de leeftijd van 2,0. We zijn dus vaak genoodzaakt om een versnelling hoger te schakelen op het gebied van tracking. De echte jacht. Die van de echte oude. We ruilen de weerspiegeling van onze schermen om Mad Men-kostuums aan te trekken voor de tijd van een hersenstorm. Want een jager die weet hoe hij moet jagen, bedenkt jachtscenario’s.
En we gaan in cirkels om benaderingstechnieken uit te vinden, van de meest voorkomende tot de meest excentrieke. We testen onszelf: “Het lijkt erop dat ik Anne was, stagiaire bij de Usine Nouvelle en dat ik specifiek met de productmanager van de driefasenreactor wilde spreken om hem te interviewen als onderdeel van mijn stageverslag”. We zijn op zoek naar geloofwaardigheid, maar we gaan het personage sowieso niet verfijnen. We vragen ons bijvoorbeeld niet af waarom Anne, als ze stagiaire is bij de Usine Nouvelle – en dus mogelijk journaliste – een memoires over reactoren. Want als het een communicatiestage is, hoeft ze alleen maar te praten met de communicatieafdeling en als het een ingenieur is, dan heeft ze niets te doen tijdens de stage bij de Usine Nouvelle. Maar laten we verder gaan, zo werkt het. We kunnen dit type scenario de serie B van koppensnellen noemen.
Maar ja, want er zijn ook auteursfilms met zo bewerkte pijpen dat de jager de Oscar kon claimen. We kunnen zo’n accent opnemen dat de man aan de lijn al zijn neuronen eist op begrip en vertrouwelijkheid vergeet om het gesprek vooruit te helpen (omdat hij toch iets anders te doen heeft dan kletsen met een Fin) . Je kunt een romantische komedie worden door te zeggen dat je een Amerikaanse jeugdvriend bent die door Parijs trekt en dat als je niet meteen een directe lijn hebt van monsieur Duchemin, je hem nooit meer zult zien voordat je terugkeert naar New York . Sommigen durven een tragedie door een noodgeval te simuleren met een gekwelde stem terwijl ze in het donker blijven om de kandidaat niet onnodig in paniek te brengen. Hij zou misschien minder ontvankelijk zijn voor onze oproep als hij dacht dat wij de Samu waren die zijn oude moeder probeerde te reanimeren midden in een hartaanval.
Anders is er het anti-script. Het bestaat uit zo afstandelijk en zelfverzekerd mogelijk kijken om de telefooncentrale om informatie te vragen. Als u de indruk wekt dat het legitiem is om erom te vragen, is de kans groot dat het u zonder aarzelen wordt gegeven. Of de mise en abîme, je doet geloven dat je een headhunter bent die referenties wil aannemen over een voormalige medewerker.
Er zijn veel trucs om een naam te krijgen. Tussen ons, mijn favoriet? Het callcenter met een koppige onderzoeker die haar info nodig heeft om haar doosje te vullen, anders laat haar baas haar bretels omhoog trekken. Met een zeer mechanische stem. Zelfs dom. We voelen de spanning van de medewerker die probeert niet te lachen en zichzelf traint om onze argumenten te onthouden om een goed verhaal te vertellen in de coffeeshop. En hij laat de informatie vallen die wordt gedeeld tussen medelijden en amusement.
Ja, want als een kandidaat die opgejaagd wil worden er alles aan doet om een beetje slimmer te lijken, heeft een jager die wil jagen er alle belang bij om er veel dommer uit te zien dan hij is…
* Over Marie La Fragette
Marie La Fragette, 27, werkt bij een rekruteringsadviesbureau. Ze is de auteur van toneelstukken en koppensnellen » die de prijs won voor de roman Femme Actuelle.
