De TSJ (Hooggerechtshof) van La Rioja heeft de bevestigd eerlijk ontslag van één 61-jarige Carrefour-werknemer die een promotierugzak van een biermerk had meegenomen. De medewerkster besloot het te nemen, ook al voldeed ze niet aan de eisen om het te krijgen, namelijk 20 euro uitgeven aan dit drankje. Uit de zin blijkt dat het om een arbeidsovertreding in strijd met de interne regels van het bedrijf en vormde een zeer ernstige fout.
De werknemer had een contract voor onbepaalde tijd parttime sinds 2004 (ten tijde van de gebeurtenissen werkte al 19 jaar bij Carrefour). Haar functie was kassamedewerker in een supermarkt in een winkelcentrum, en in augustus 2023 pakte ze een promotierugzak op die cadeau werd gegeven aan klanten en die deel uitmaakte van een promotie. Ze deed deze verplichte aankoop niet om het cadeau te krijgen en nam de rugzak mee naar de kleedkamer, aan het einde van zijn werkdag het centrum verlaat met haar op zijn schouder.
Het eerste dat hij deed toen het beveiligingspersoneel hem ernaar vroeg, was bevestigen dat de rugzak niet van hem was, maar van zijn zoon, maar 15 minuten later keerde hij terug en bekende wat er was gebeurd en vroeg om vergeving.
Carrefour ontsloeg de werknemer wegens een “zeer ernstig” wangedrag
Zoals blijkt uit uitspraak 204/2024 heeft Carrefour een burofax naar de werknemer gestuurd, met het argument dat de gebeurtenissen een zeer ernstige contractuele schending vormden, zoals bepaald in artikel 57 van de cao voor de warenhuissector (zie dit BOE) en de artikel 54 van het Arbeidersstatuut waarin wordt geregeld op welke gronden een onderneming tuchtontslag kan toepassen.
Volgens de Interne regels van CarrefourBovendien kunnen promotionele producten alleen worden verwijderd met uitdrukkelijke toestemming en afhankelijk van het feit of de leverancier ze doneert. Deze regeling verbiedt uitdrukkelijk de toe-eigening van promotionele monsters of artikelen die bestemd zijn voor klanten, zelfs als deze geen marktwaarde hebben, zoals bij deze rugzak gebeurde.
Volgens de werknemer was het ontslag disproportioneel
De De werknemer was niet blij met het ontslag en ze spande een rechtszaak aan waarin ze verzocht om niet-ontvankelijkverklaring, waarbij ze erop wees dat er geen sprake was van verhulling of kwade bedoelingen en ze handelde ervan overtuigd dat ze de rugzak mocht houden, zoals ze sommige collega's had zien doen.
Hij ging in beroep bij het Hooggerechtshof en beweerde dat Conventie 158 van de ILO (Internationale Arbeidsorganisatie) inzake het recht op verdediging vóór ontslag van toepassing was. De TSJ verwierp deze argumenten en wees erop dat deze niet bewezen waren dat deze praktijk van het meenemen van promotionele producten door het bedrijf werd getolereerd.
Hij benadrukte dat het gedrag van de werknemer dat wel had gedaan het noodzakelijke vertrouwen geschonden in haar baan als kassamedewerker. Hij was ook van mening dat de economische waarde van wat was meegenomen niet relevant was, maar dat er sprake was van opzet en aanvankelijke verhulling van het feit.
De TSJ achtte het ontslag passend
Het Hooggerechtshof verklaarde het ontslag terecht ondanks het feit dat de werknemer 61 jaar oud was en een voorgeschiedenis zonder incidenten had. Zij wezen erop dat de beëindiging van het contract in overeenstemming was met de wet en verwierpen de mogelijkheid om een lichtere sanctie op te leggen.
Uit de uitspraak blijkt dat de werknemer weliswaar berouw toonde, maar dat dit later gebeurde en niet voldoende was om het ontslag ongedaan te maken. Tegen deze resolutie kan beroep worden aangetekend bij het Hooggerechtshof (TS) via een beroep voor de eenmaking van de doctrine.
