In Spanje blijft de partijverschuiving een gemeenschappelijk model in sectoren zoals zoals De gastvrijheidhandel of diensten, ondanks de kritiek onder veel werknemers, tot het punt van mening dat Het zou illegaal moeten zijn. Dit formaat Verdeel de dag in twee blokkenmeestal morgen en middag, gescheiden door Verschillende vrije uren midden op de dag. Voor sommigen is het een nuttige tijd om te rusten of persoonlijke problemen bij te wonen, maar voor anderen is het een moeilijke fysieke en psychologische belasting om mee om te gaan.
Nu heeft een video op sociale netwerken het debat heropend door de ervaring van María Ruiz te verzamelen, een werknemer die besloot dit schema een jaar geleden te verlaten. “Zowel psychologisch als fysiek verbruikten me veel energie”legt uit, voordat hij die verandering in herkent in Continue Day Hij verbeterde zijn goeden.
Tussen rust en uitputting
De hoofdrolspeler benadrukt dat haar van plan is het model niet volledig te diskwalificeren: “Ik wil het niet demoniseren omdat het waar is dat ik Ik ken mensen die de voorkeur geven aan het feest beurtof. “Erken dat voor sommige werknemers die vrije uren ertussenin, ze dienen” om naar huis te gaan, te rusten of in afwachting van dingen te doen. “Toch geeft hij toe dat die fragmentatie van de dag het heeft achtergelaten”, barstte hij. “
Maria wijst daar ook op Er zijn transacties waarin het ingewikkeld is om af te zien van deze modaliteit. “Uiteindelijk zal een voedselrestaurant om 6.30 uur 's middags niet open zijn. Waar staat het open voor? Niemand zal komen eten”, zegt hij. Hetzelfde geldt voor, zoals hij aangeeft, met kleine bedrijven zoals stationer -winkels die heel vroeg openen en de hele dag door een continu schema kunnen houden.
De feestverschuiving “neemt je leven”
De publicatie heeft honderden antwoorden gegenereerd, meestal kritiek op de vertrekdag: “De partijverschuiving mag niet worden toegestaan”, “Het is de slavernij van de 21ste eeuw” Of “neem je leven”, vat verschillende opmerkingen samen. Anderen richten de focus op dode uren en dragen: “Twaalf uur om acht te werken” of “Rust niet omdat je geest niet loskoppelt,” ze uitdrukken.
Verdedigers verschijnen ook of nuances. Sommigen beweren dat ze het spel leuk vinden of dat ze het verkiezen tegen een lange middag: “Beter een spel dan een van de 14 tot 22, dat is dodelijk.” Anderen herinneren zich dat het in sectoren zoals handel of gastvrijheid moeilijk is om zonder dit te doen. Onder de voorstellen wordt het idee van financiële compensatie herhaald: “Er zou een pluspunt moeten zijn op de loonlijst per partijverschuiving.”
