Meer en meer mensen hebben het doel om opposities te krijgen en als ambtenaar te werken. Stabiliteit, goede tijden, salarissen die meestal jaarlijks worden herzien … zijn enkele van de redenen die u uitnodigen om dit pad te kiezen, ondanks het feit dat het beeld van de ambtenaar in Spanje behoorlijk wordt bekritiseerd door een deel van het bedrijf, dat van mening is dat ze ontspannen wanneer ze hun positie bereiken en dat ze echt niet werken.
Hierover reflecteerde Adriana Hest, die meestal momenteel de huidige kwesties bespreekt en verband houdt met cultuur, feminisme en politiek. In zijn video antwoordde hij een gebruiker die bekritiseerde dat 80% van de jongeren graag ambtenaren zou willen zijn, waardoor het een probleem was.
“Ten eerste betwijfel ik dat 80% van de jonge mensen ambtenaren zullen zijn, eigenlijk omdat het statistisch gezien geen zin heeft. Maar de wens om te willen zijn, omdat ik het je niet vertel,” zei Adriana. In die zin voegde hij met klinkende toe: “Hoe willen we niet werken in de enige sector die ons arbeidsrechten, een waardig salaris en vast werk geeft, vooral jongeren? Letterlijk de laatste baas die ik in de particuliere sector had, zit in de gevangenis”.
“In plaats van te klagen dat u in de particuliere sector geen arbeidsrechten hebt, kritiek op de mensen die dat doen, kunt u heroverwegen?”
De jonge vrouw, in haar klacht, legt uit dat het probleem “niet de publieke sfeer heeft, de privésfeer heeft en elke jongere weet het”, eraan toevoegend dat er maar weinig zijn die het geluk hebben gehad om een goede baan te vinden: “Gelukkig, niet voor voorbereiding, omdat jonge mensen in Spanje nauwkeurig voorbereiden en willen werken en willen werken.”
In dit opzicht voegt hij eraan toe dat “op dit moment voorbereid zijn niet een baan garandeert, laat staan een baan volgens de jouwe, aan wat je hebt bestudeerd, niet veel minder een baan waarin je goede werkomstandigheden hebt” “De banen die ze aanbieden aan jongeren zijn coña” En de meeste zijn onbetaalde praktijken of banen “Het minimum wijzigen, overuren gratis en absoluut precair werken”.
Voor dit alles wijst hij erop dat er veel mensen zijn die een ambtenaar willen worden: “Hoe gaat het met je niet zijn?” Terugkerend naar de moeilijkheden van jonge mensen, voegt ze er ook aan toe dat ze zichzelf als een voorbeeld plaatst, ze graag in een NGO zou kunnen werken, maar “ze vragen me 40 jaar ervaring, vijf talen en laten de brug dennen drie hele straten lopen. Dus mijn enige manier om ervaring te krijgen is tegen zich.”
Hierdoor blijft hij erop dat “je stopt met het criminaliseren van ambtenaren”: “Wie denkt u dat u een half land moet criminaliseren? Is dat mensen net als u werken, wat gebeurt er dat ze arbeidsrechten hebben en in plaats van te klagen dat u in de particuliere sector geen arbeidsrechten hebt, kritiek op de mensen die ze hebben, dat wil zeggen, kunt u heroverwegen?”.
“Van sommige opposities afkomen is ook niet eenvoudig”
Als een definitieve conclusie, wat daarover lijkt, lijkt het het meest hoe het is om als ambtenaar te werken, hij waarschuwt dat “wat oppositie niet gemakkelijk is: 'Ik lijkt zo gemakkelijk en je denkt dat iedereen het kan, ik moedig je aan om je uit te schakelen die ik heb, dat je bijna 200 problemen moet leren en ze voor een rechtbank moet zingen. En je vertelt me, “concludeert hij, en benadrukt dat” werken voor de staat even zeker is om voor elke andere sector te werken. “
