Het Hooggerechtshof van Baskenland (TSJPV) heeft dat gedaan passend verklaard het disciplinaire ontslag van een kantoordirecteur van CaixaBank uit een gemeente in Biskaje, wegens het herhaaldelijk niet naleven van de werktijden en het manipuleren van het tijdcontrolesysteem. Eén van deze overtredingen was dat hij langere tijd naar de kapper ging terwijl hij had moeten werken, waardoor verschillende klanten bij de deur op hem moesten wachten.
De betrokken werknemer was sinds 29 maart 1999 werkzaam bij de financiële instelling in de beroepscategorie Bureaudirecteur. Om rekening mee te houden is dat het kantoor waar hij werkte categorie S1 (alleenstaanden) was, wat betekent dat Zij was de enige werkneemster en was uitsluitend van haar afhankelijk om de openingstijden voor het publiek te behouden.. Hoewel het niet in de zin (2817/2025) staat, ontving hij volgens 'El Diario Vasco' een bruto maandsalaris van 7.345 euro.
Terugkomend op de uitspraak staat dat het op 8 april 2024 was toen zij hem via de bijbehorende brief op de hoogte brachten zijn disciplinair ontslagvoor herhaalde overtredingen van de werktijden en andere essentiële verplichtingen in drie specifieke weken: beginnend op 20 november 2023, 2 januari 2024 en 19 februari 2024. Niet-naleving die ze dankzij een privédetective konden ontdekken.
Vertragingen, vroegtijdig vertrek en uren afwezigheid behoren tot de gevallen van niet-naleving
CaixaBank heeft in de bovengenoemde brief verschillende gevallen van late aankomst (tot 59 minuten te laat aankomen), vroegtijdig vertrek (tot 2 uur en 5 minuten te vroeg) en langdurige afwezigheid gedurende de dag (bijvoorbeeld 1 uur en 39 minuten afwezigheid) gedetailleerd beschreven.
De entiteit stelde dat deze afwezigheden en het niet naleven van de uren als ernstig moesten worden aangemerkt omdat het kantoor de enige van de entiteit in de gemeente was. Op vijf verschillende dagen zorgde het te laat komen van de manager ervoor dat verschillende klanten bij de deur op haar wachtten, en het niet naleven van het schema vormde ook een risico voor de kantoorveiligheid doordat de implementatie van geldsystemen vereist was terwijl de klanten fysiek aanwezig waren.
Van deze overtredingen is gebleken dat de directeur op 3 januari 2024 haar werkdag om 12.55 uur beëindigde. om naar de kapper te gaan, waar ze tot 15.09 uur werd behandeld. Het kantoor bleef gesloten, hoewel de kantooruren om 14.30 uur zouden eindigen.
De medewerker, Ondanks de vertragingen en afwezigheden bekrachtigde zij het theoretische (standaard)schema dat het computersysteem standaard registreerde, wetende dat dit niet overeenkwam met de werkelijkheid.. Op dezelfde manier werd bij twee gelegenheden (21 en 22 november 2023) het kantooralarm vóór haar aankomst gedeactiveerd met het wachtwoord van de werknemer, wat samenviel met de aanwezigheid van een collega (“flying agent”). Interne regelgeving verbiedt ten strengste het geven van wachtwoorden aan beveiligingssystemen, wat een veiligheidsrisico met zich meebrengt.
Om al deze redenen was CaixaBank van mening dat de gebeurtenissen een zeer ernstig gebrek aan werkgelegenheid vormden als gevolg van de schending van de contractuele goede trouw en wegens herhaald en ongerechtvaardigd gebrek aan stiptheidwaarbij tuchtontslag wordt opgelegd op grond van artikel 54.2.a) en d) van het Arbeidsstatuut en paragrafen 4.1 en 4.4 van artikel 76 van de toepasselijke CAO.
De arbeider klaagt, maar de gerechtigheid schrijft voor dat dit gepast is
De werkneemster was niet tevreden met haar ontslag en besloot een klacht in te dienen, maar de Sociale Rechtbank nr. 11 van Bilbao wees haar claim af en verklaarde dat haar tuchtontslag passend was. Omdat hij nog steeds niet tevreden was, besloot hij opnieuw een klacht in te dienen en beroep aan te tekenen bij het Hooggerechtshof van Baskenland.
De rechtbank heeft zijn beroep echter opnieuw afgewezen, gelet op het voorgaande De “sanctie van ontslag was evenredig” aan zijn gedrag. Voor de TSJ van Baskenland werd bewezen verklaard dat “er sprake was van een aanzienlijk en herhaaldelijk gebrek aan stiptheid bij het openen van het bankkantoor waar de eiser de enige werknemer was, wat leidde tot schade aan diverse klanten en verslechtering van het goede imago van de bank. Ook waren er op sommige dagen opmerkelijke ongerechtvaardigde afwezigheden.”
Bovendien werden “dergelijke feiten door de arbeider verborgen gehouden door het tijdcontrolesysteem te manipuleren.” Om deze reden stelden zij vast dat “het een gedrag dat gedurende meerdere dagen van drie maanden wordt herhaald en waarbij geen enkele omstandigheid aanwezig is die de verantwoordelijkheid uitsluit of vermindertconcludeert dat het disciplinair ontslag passend was. Tegen deze uitspraak kon beroep worden aangetekend voor de eenmaking van de leer bij de Hoge Raad.
