Het bereiken van de pensioengerechtigde leeftijd Het is in veel gevallen goed nieuws voor werknemers die op deze manier het moment zien om te genieten van een verdiende pauze van het werkleven. Zeker als ze al 40 jaar in hetzelfde bedrijf genoteerd zijn en ervoor zorgen een ouderdomspensioen innen waarmee je onbezorgd kunt leven en plannen kunt maken zoals reizen met het Imserso (Instituut voor Senioren en Sociale Voorzieningen).).
Dit zou het verhaal van Roland Favre kunnen zijn, maar het is totaal anders. Heeft 63 jaar oud en zijn bedrijf heeft hem na 40 jaar ontslagen met een contract voor onbepaalde tijd. Zijn professionele carrière, zoals gerapporteerd Watsonwas altijd aan dit bedrijf verbonden geweest, waar ze begon als telefoniste en verantwoordelijk werd voor de logistiek. Toen hij nog maar een paar maanden verwijderd was van zijn pensioen, besloten zijn bazen de arbeidsovereenkomst te beëindigen en vertelden hem dat ze niet op hem rekenden.
Tijdens al zijn jaren van werk heeft hij in dit medium uitgelegd: hebben cursussen moeten volgen en heeft zelfs zijn functies verdubbeld en zijn werkuren verlengd in gevallen waarin dat nodig was, ‘toen alle anderen er niet meer waren’, merkte hij op.
Zijn bedrijf waarschuwde voor het schrappen van 200 banen
Het bedrijf waar Roland voor werkte maakte bekend dat het ging gebeuren 200 banen schrappen op haar hoofdkantoor in heel Europa. Daaronder bevonden zich de kantoren waar deze man vier decennia lang zijn kantoor had. Toen ze het hem vertelden ontslagze hebben hem niet gegeven mogelijkheid tot vervroegde pensionering noch om enige extra’s ter compensatie in rekening te brengen.
Hij kreeg wel een compensatie (overeenkomend met zes maanden van zijn salaris) nadat hij met zijn bazen had gesproken en hen had meegedeeld dat hij van plan was een advocaat te raadplegen. “Ik was nog maar een paar weken, dagen verwijderd van het aanvragen van mijn ouderdomspensioen, het was volkomen onverwacht.” Kort daarna realiseerde hij zich dat het bedrijf zijn baan op al zijn locaties, zoals Duitsland, Oostenrijk en Slovenië, had geëlimineerd.
“Het was toch te duur voor het bedrijf”
In Zwitserland wordt het idee van vervroegde pensionering niet goed geaccepteerd door bedrijven. Het nagestreefde doel is het terugdringen van de pensioenuitgaven (net zoals is onlangs in Australië aan de orde gesteld met de verhoging van de pensioenleeftijd). Favre heeft erop gewezen dat dit standpunt “een grote ontkoppeling met de werkelijkheid aantoont”, aangezien “een 65-jarige werknemer normaal zijn werk kan blijven doen, maar degenen die vóór die leeftijd worden ontslagen, met een arbeidsmarkt die zijn deuren sluit”.
Om deze reden heeft hij, net als vele anderen, “om” gevraagd alternatief voor het financieren van pensioenen“terwijl ik cv's blijf sturen via de verschillende arbeidsbureaus. “Ik voel me weggegooid als een zak vuilnis, ik wilde en wil nog niet met pensioen, daarom hoop ik dat het geluk mij toelacht.”
150 sollicitaties en geen telefoontjes
Nu hij werkloos is, bezoekt hij alle arbeidsbureaus op zoek naar een nieuwe baan. “Ik heb ruim 150 sollicitaties gestuurd, zonder dat dit op een vast contract eindigde, afwijzingen regenen op mij neer.”
“Hoewel het niet in mijn plannen zit, omdat ik wil blijven werken, heb ik de mogelijkheid overwogen om met pensioen te gaan, ook al heb ik nog vier jaar te gaan.” Bovendien vertelden ze mij in een interview met zijn financieel adviseur “dat als ik nu om het pensioen vraag, Ik zal veel geld verliezen en dat is niet eerlijk”.
Kort na het ontslag belde een logistiek bedrijf hem op, maar dan met een tijdelijk contract. “Het is nu voorbij, het was een goede kans.” Hij is ook bij een ander bedrijf verschenen, waar de personeelsmanager hem vertelde dat de banen die hij destijds aanbood “alleen maar jonge mensen aantrokken” en dat “we niemand ouder dan 55 jaar kunnen aannemen, dat vertellen ze ons vanuit het bedrijf.”
Pensioenleeftijd verhogen ‘is geen goede optie’
Favre maakt zich zorgen over de stijging van de pensioenleeftijd die in verschillende landen zichtbaar is. Hij gelooft dat bedrijven “denken dat oudere werknemers een economische last voor hen zijn, niet vanwege het salaris, maar vanwege wat ze aan de sociale zekerheid moeten betalen.”
In Zwitserland “betalen bedrijven vanaf 55 jaar 18%, vanaf 25 tot 35 jaar 7%. Uiteindelijk is loyaliteit duur.”
